SGGS pp 103-106, Majh M; 5 (25-32).
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
Mājẖ mėhlā 5.
Bani of the fifth Guru in Rag Majh.
ਜੀਅ ਪ੍ਰਾਣ ਪ੍ਰਭ ਮਨਹਿ ਅਧਾਰਾ ॥ ਭਗਤ ਜੀਵਹਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਅਪਾਰਾ ॥ ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ਧਿਆਇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜੀਉ ॥੧॥
Jī▫a parāṇ parabẖ manėh aḏẖārā. Bẖagaṯ jīvėh guṇ gā▫e apārā. Guṇ niḏẖān amriṯ har nāmā har ḏẖi▫ā▫e ḏẖi▫ā▫e sukẖ pā▫i▫ā jī▫o. ||1||
Life, every breath and the mind depend on God; the seekers live by remembering the virtues of the Infinite.
Naam, Divine virtues are the source of Amrit, the life giving nectar; their remembrance brings peace. 1.
ਮਨਸਾ ਧਾਰਿ ਜੋ ਘਰ ਤੇ ਆਵੈ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿ ਜਨਮੁ ਮਰਣੁ ਮਿਟਾਵੈ ॥ ਆਸ ਮਨੋਰਥੁ ਪੂਰਨੁ ਹੋਵੈ ਭੇਟਤ ਗੁਰ ਦਰਸਾਇਆ ਜੀਉ ॥੨॥
Mansā ḏẖār jo gẖar ṯe āvai. Sāḏẖsang janam maraṇ mitāvai. Ās manorath pūran hovai bẖetaṯ gur ḏarsā▫i▫ā jī▫o. ||2||
One who leaves home yearning for God, realizes that the way to (unite with God and) obviate further births and deaths is to be part of the holy congregation.
There we the guru’s presence is experience through his teachings; living by these teachings leads to fulfillment of the yearning for God. 2.
Page 104
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਕਿਛੁ ਮਿਤਿ ਨਹੀ ਜਾਨੀ ॥ ਸਾਧਿਕ ਸਿਧ ਧਿਆਵਹਿ ਗਿਆਨੀ ॥ ਖੁਦੀ ਮਿਟੀ ਚੂਕਾ ਭੋਲਾਵਾ ਗੁਰਿ ਮਨ ਹੀ ਮਹਿ ਪ੍ਰਗਟਾਇਆ ਜੀਉ ॥੩॥
Agam agocẖar kicẖẖ miṯ nahī jānī. Sāḏẖik siḏẖ ḏẖi▫āvahi gi▫ānī. Kẖuḏī mitī cẖūkā bẖolāvā gur man hī mėh paragtā▫i▫ā jī▫o. ||3||
God is beyond measure and physical reach; the seekers and saints therefore concentrate on God’s virtues.
They realize that if one gives up (Khudi) ego and follows the guru, God is found within the mind. 2.
ਅਨਦ ਮੰਗਲ ਕਲਿਆਣ ਨਿਧਾਨਾ ॥ ਸੂਖ ਸਹਜ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਨਾ ॥ ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਸੁਆਮੀ ਅਪਨਾ ਨਾਉ ਨਾਨਕ ਘਰ ਮਹਿ ਆਇਆ ਜੀਉ ॥੪॥੨੫॥੩੨॥
Anaḏ mangal kali▫āṇ niḏẖānā. Sūkẖ sahj har nām vakẖānā. Ho▫e kirpāl su▫āmī apnā nā▫o Nānak gẖar mėh ā▫i▫ā jī▫o. ||4||25||32||
God is the (Nidhaan) treasure of bliss, joy and (kalian) salvation; the humans seek all these.
They can be achieved by (Sahj) being unwavering in recounting and emulating Naam, the Divine virtues.
The Master is kind and the Naam/virtues manifests in the mind. 4. 25. 32.
—————————————-
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
Mājẖ mėhlā 5.
Bani of the fifth Guru in Rag Majh.
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਜੀਵਾ ਸੋਇ ਤੁਮਾਰੀ ॥ ਤੂੰ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਠਾਕੁਰੁ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥ ਤੁਮਰੇ ਕਰਤਬ ਤੁਮ ਹੀ ਜਾਣਹੁ ਤੁਮਰੀ ਓਟ ਗੋਪਾਲਾ ਜੀਉ ॥੧॥
Suṇ suṇ jīvā so▫e ṯumārī. Ŧūʼn parīṯam ṯẖākur aṯ bẖārī. Ŧumre karṯab ṯum hī jāṇhu ṯumrī ot gopālā jī▫o. ||1||
The mind vitalized by listening to Your (Soe) virtues; You are the (Bhaari) greatest loving Master.
You alone know Your (kartab) feats; for us You are the protective umbrella and the sustainer. 1.
ਗੁਣ ਗਾਵਤ ਮਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਵੈ ॥ ਕਥਾ ਸੁਣਤ ਮਲੁ ਸਗਲੀ ਖੋਵੈ ॥ ਭੇਟਤ ਸੰਗਿ ਸਾਧ ਸੰਤਨ ਕੈ ਸਦਾ ਜਪਉ ਦਇਆਲਾ ਜੀਉ ॥੨॥
Guṇ gāvaṯ man hari▫ā hovai. Kathā suṇaṯ mal saglī kẖovai. Bẖetaṯ sang sāḏẖ sanṯan kai saḏā japa▫o ḏa▫i▫ālā jī▫o. ||2||
Singing Your (Gun) virtues revitalizes the mind; listening and emulating the virtues banishes all vices.
I therefore recount Your virtues in the company of the guru; being (Daiaala) compassionate You bless. 2.
ਪ੍ਰਭੁ ਅਪੁਨਾ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਸਮਾਰਉ ॥ ਇਹ ਮਤਿ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਮਨਿ ਧਾਰਉ ॥ ਤੁਮਰੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੇ ਹੋਇ ਪ੍ਰਗਾਸਾ ਸਰਬ ਮਇਆ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ਜੀਉ ॥੩॥
Parabẖ apunā sās sās samāra▫o. Ih maṯ gur parsāḏ man ḏẖāra▫o. Ŧumrī kirpā ṯe ho▫e pargāsā sarab ma▫i▫ā parṯipālā jī▫o. ||3||
I remember my Master with every breath; this good sense comes by the guru’s grace.
O God, You are kind to enlighten the mind; You are the gracious (Pratipaal) sustainer. 3.
ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਦ ਆਪੇ ਹੋਈ ॥ ਚਲਿਤ ਤੁਮਾਰੇ ਪ੍ਰਗਟ ਪਿਆਰੇ ਦੇਖਿ ਨਾਨਕ ਭਏ ਨਿਹਾਲਾ ਜੀਉ ॥੪॥ ੨੬॥੩੩॥
Saṯ saṯ saṯ parabẖ so▫ī. Saḏā saḏā saḏ āpe ho▫ī. Cẖaliṯ ṯumāre pargat pi▫āre ḏekẖ Nānak bẖa▫e nihālā jī▫o. ||4||26||33||
God is eternal, has existed, shall ever exist, and do so ever by the Self.
O God, Your (Chalit) feats are Your manifestation; seeing them makes me happy. 4. 26. 33.
——————————
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
Mājẖ mėhlā 5.
Bani of the fifth Guru in Rag Majh.
Note*: This Shabad uses rain irrigating land and helping produce good crops, as a metaphor for Divine grace that benefits the creation both physically and spiritually.
ਹੁਕਮੀ ਵਰਸਣ ਲਾਗੇ ਮੇਹਾ ॥ ਸਾਜਨ ਸੰਤ ਮਿਲਿ ਨਾਮੁ ਜਪੇਹਾ ॥ ਸੀਤਲ ਸਾਂਤਿ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਠਾਢਿ ਪਾਈ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ਜੀਉ ॥੧॥
Hukmī varsaṇ lāge mehā. Sājan sanṯ mil nām japehā. Sīṯal sāʼnṯ sahj sukẖ pā▫i▫ā ṯẖādẖ pā▫ī parabẖ āpe jī▫o. ||1||
It rains by Divine command (= all benefits come by Divine grace);
When the congregation gets together and recounts Divine virtues, grace is experienced.
The rain cools the atmosphere; Naam brings peace and (Sahj Sukh) natural happiness to the mind. 1.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਬਹੁਤੋ ਬਹੁਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭਿ ਸਗਲ ਰਜਾਇਆ ॥ ਦਾਤਿ ਕਰਹੁ ਮੇਰੇ ਦਾਤਾਰਾ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਧ੍ਰਾਪੇ ਜੀਉ ॥੨॥
Sabẖ kicẖẖ bahuṯo bahuṯ upā▫i▫ā. Kar kirpā parabẖ sagal rajā▫i▫ā. Ḏāṯ karahu mere ḏāṯārā jī▫a janṯ sabẖ ḏẖarāpe jī▫o. ||2||
The rain helps produce good crops and all the creatures are well fed.
My beneficent Master, please bestow your grace so that all creatures are (Draape) satisfied. 2.
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੀ ਨਾਈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਧਿਆਈ ॥ ਜਨਮ ਮਰਣ ਭੈ ਕਾਟੇ ਮੋਹਾ ਬਿਨਸੇ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪੇ ਜੀਉ ॥੩॥
Sacẖā sāhib sacẖī nā▫ī. Gur parsāḏ ṯis saḏā ḏẖi▫ā▫ī. Janam maraṇ bẖai kāte mohā binse sog sanṯāpe jī▫o. ||3||
The Master is eternal because of eternal (naai) virtues; let us follow the guru to praise and emulate these virtues.
This banishes attachment to vices, the fear of rebirths and deaths, and the resultant suffering. 3.
ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਨਾਨਕੁ ਸਾਲਾਹੇ ॥ ਸਿਮਰਤ ਨਾਮੁ ਕਾਟੇ ਸਭਿ ਫਾਹੇ ॥ ਪੂਰਨ ਆਸ ਕਰੀ ਖਿਨ ਭੀਤਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਜਾਪੇ ਜੀਉ ॥੪॥੨੭॥੩੪॥
Sās sās Nānak sālāhe. Simraṯ nām kāte sabẖ fāhe. Pūran ās karī kẖin bẖīṯar har har har guṇ jāpe jī▫o. ||4||27||34||
I praise the Master with every breath/ every moment;
God’s virtues break bondage to vice (keeping the soul away from God);
with vices gone, we recount the virtues and longing for God is instantly fulfilled, by union within. 4. 27. 34.
———————————————–
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
Mājẖ mėhlā 5.
Bani of the fifth Guru in Rag Majh.
ਆਉ ਸਾਜਨ ਸੰਤ ਮੀਤ ਪਿਆਰੇ ॥ ਮਿਲਿ ਗਾਵਹ ਗੁਣ ਅਗਮ ਅਪਾਰੇ ॥ ਗਾਵਤ ਸੁਣਤ ਸਭੇ ਹੀ ਮੁਕਤੇ ਸੋ ਧਿਆਈਐ ਜਿਨਿ ਹਮ ਕੀਏ ਜੀਉ ॥੧॥
Ā▫o sājan sanṯ mīṯ pi▫āre. Mil gāvah guṇ agam apāre. Gāvaṯ suṇaṯ sabẖe hī mukṯe so ḏẖi▫ā▫ī▫ai jin ham kī▫e jī▫o. ||1||
My friends of holy company, please come; let us sing together the virtues of the Infinite Master who is physically unreachable;
Those who sing or listen to the virtues will all be saved; we must acknowledge our Creator. 1.
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਬਿਖ ਜਾਵਹਿ ॥ ਮਨਿ ਚਿੰਦੇ ਸੇਈ ਫਲ ਪਾਵਹਿ ॥ ਸਿਮਰਿ ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸਚੁ ਸੁਆਮੀ ਰਿਜਕੁ ਸਭਸੁ ਕਉ ਦੀਏ ਜੀਉ ॥੨॥
Janam janam ke kilbikẖ jāvėh. Man cẖinḏe se▫ī fal pāvahi. Simar sāhib so sacẖ su▫āmī rijak sabẖas ka▫o ḏī▫e jī▫o. ||2||
Talking of and listening to virtues overcomes effects of past transgressions; it also fulfills wishes.
Acknowledge such an eternal Master who provides the wherewithal for every one. 2.
Note*: The next verse uses the term ਪਾਰਗਿਰਾਮੀ (Paargiraami) meaning one who lives across the world ocean of vices; that is where God is. This refers to the soul that overcomes vices and crosses the world ocean to be acceptable to God for merger
ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸਰਬ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ॥ ਸਭੁ ਭਉ ਬਿਨਸੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ॥ ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਸੋ ਪਾਰਗਿਰਾਮੀ ਕਾਰਜ ਸਗਲੇ ਥੀਏ ਜੀਉ ॥੩॥
Nām japaṯ sarab sukẖ pā▫ī▫ai. Sabẖ bẖa▫o binsai har har ḏẖi▫ā▫ī▫ai. Jin sevi▫ā so pārgiramīkārajsagle thī▫e jī▫o. ||3||
Remembrance of Naam brings all the comforts and banishes all fear.
All tasks of one who obeys God are accomplished and the soul gets to merge in God. 3.
ਆਇ ਪਇਆ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਲੈਹਿ ਮਿਲਾਈ ॥ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭੁ ਭਗਤੀ ਲਾਵਹੁ ਸਚੁ ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਏ ਜੀਉ ॥੪॥੨੮॥੩੫॥
Ā▫e pa▫i▫ā ṯerī sarṇā▫ī. Ji▫o bẖāvai ṯi▫o laihi milā▫ī. Kar kirpā parabẖ bẖagṯī lāvhu sacẖ Nānak amriṯ pī▫e jī▫o. ||4||28||35||
I have sought refuge in You; please unite me with You whatever way it pleases You, O God;
Kindly engage me in Your devotional service so that I (Sach Amrit peeay = drink the nectar of truth) experience Your virtues. 4. 28. 35.
Page 105
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
Mājẖ mėhlā 5.
Bani of the fifth Guru in Rag Majh.
ਭਏ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਗੋਵਿੰਦ ਗੁਸਾਈ ॥ ਮੇਘੁ ਵਰਸੈ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਸਦਾ ਕਿਰਪਾਲਾ ਠਾਢਿ ਪਾਈ ਕਰਤਾਰੇ ਜੀਉ ॥੧॥
Bẖa▫e kirpāl govinḏ gusā▫ī. Megẖ varsai sabẖnī thā▫ī. Ḏīn ḏa▫i▫āl saḏā kirpālā ṯẖādẖ pā▫ī karṯāre jī▫o. ||1|
When the Master of the world is kind, it rains far and wide, and meets physical needs.
Similarly the compassionate Creator’s kindness brings peace to the creation. 1.
ਅਪੁਨੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰੇ ॥ ਜਿਉ ਬਾਰਿਕ ਮਾਤਾ ਸੰਮਾਰੇ ॥ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਸੁਆਮੀ ਦੇਤ ਸਗਲ ਆਹਾਰੇ ਜੀਉ ॥੨॥
Apune jī▫a janṯ parṯipāre. Ji▫o bārik māṯā sammāre. Ḏukẖ bẖanjan sukẖ sāgar su▫āmī ḏeṯ sagal āhāre jī▫o. ||2||
The Creator looks after the creatures, the way the mother takes care of her baby.
God is the (Dukh Bhanjan) banisher of pain and source of comfort; also provides the (Ahaar) wherewithal for every one. 2.
ਜਲਿ ਥਲਿ ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਮਿਹਰਵਾਨਾ ॥ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਿ ਜਾਈਐ ਕੁਰਬਾਨਾ ॥ ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਧਿਆਈ ਜਿ ਖਿਨ ਮਹਿ ਸਗਲ ਉਧਾਰੇ ਜੀਉ ॥੩॥
Jal thal pūr rahi▫ā miharvānā. Saḏ balihār jā▫ī▫ai kurbānā. Raiṇ ḏinas ṯis saḏā ḏẖi▫ā▫ī jė kẖin mėh sagal uḏẖāre jī▫o. ||3||
The merciful Creator pervades the earth and the seas; this is so awesome, I shall sacrifice myself for the Master.
Let us remember God day and night and be lifted from the abyss of vices momentarily. 3.
ਰਾਖਿ ਲੀਏ ਸਗਲੇ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ॥ ਉਤਰਿ ਗਏ ਸਭ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪੇ ॥ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰੀਆਵਲੁ ਪ੍ਰਭ ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਰੇ ਜੀਉ ॥੪॥੨੯॥੩੬॥
Rākẖ lī▫e sagle parabẖ āpe. Uṯar ga▫e sabẖ sog sanṯāpe. Nām japaṯ man ṯan harī▫āval parabẖ Nānak naḏar nihāre jī▫o. ||4||29||36||
God protects all creatures; relieves them from their sorrows and sufferings.
Remembrance of Naam brings Divine grace revitalizing both mind and body. 4. 29. 36.
———————————————-
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
Mājẖ mėhlā 5.
Bani of the fifth Guru in Rag Majh.
ਜਿਥੈ ਨਾਮੁ ਜਪੀਐ ਪ੍ਰਭ ਪਿਆਰੇ ॥ ਸੇ ਅਸਥਲ ਸੋਇਨ ਚਉਬਾਰੇ ॥ ਜਿਥੈ ਨਾਮੁ ਨ ਜਪੀਐ ਮੇਰੇ ਗੋਇਦਾ ਸੇਈ ਨਗਰ ਉਜਾੜੀ ਜੀਉ ॥੧॥
Jithai nām japī▫ai parabẖ pi▫āre. Se asthal so▫in cẖa▫ubāre. Jithai nām na japī▫ai mere go▫iḏā se▫ī nagar ujāṛī jī▫o. ||1||
Literal meaning: Even a desolate place is like a golden mansion if God is praised there. Conversely a populated place bereft of Creator’s remembrance is like one in ruin.
Spiritual message: An unwanted person who remembers God becomes exalted; but even a strong/ good looking/rich person who does not remember God cannot receive grace and ultimately suffers. 1.
ਹਰਿ ਰੁਖੀ ਰੋਟੀ ਖਾਇ ਸਮਾਲੇ ॥ ਹਰਿ ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੇ ॥ ਖਾਇ ਖਾਇ ਕਰੇ ਬਦਫੈਲੀ ਜਾਣੁ ਵਿਸੂ ਕੀ ਵਾੜੀ ਜੀਉ ॥੨॥
Har rukẖī rotī kẖā▫e samāle. Har anṯar bāhar naḏar nihāle. Kẖā▫e kẖā▫e kare baḏfailī jāṇ visū kī vāṛī jī▫o. ||2||
One who remembers God even on getting a coarse meal, receives God’s grace both internally and externally.
But one who gets to eat well and indulges in vice, lives in poison. 2.
ਸੰਤਾ ਸੇਤੀ ਰੰਗੁ ਨ ਲਾਏ ॥ ਸਾਕਤ ਸੰਗਿ ਵਿਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥ ਦੁਲਭ ਦੇਹ ਖੋਈ ਅਗਿਆਨੀ ਜੜ ਅਪੁਣੀ ਆਪਿ ਉਪਾੜੀ ਜੀਉ ॥੩॥
Sanṯā seṯī rang na lā▫e. Sākaṯ sang vikram kamā▫e. Ḏulabẖ ḏeh kẖo▫ī agi▫ānī jaṛ apuṇī āp upāṛī jī▫o. ||3||
One who does not seek the company of the guru but indulges in evil together with those who turn away from God,
wastes the hard-to-get human birth, cutting at his/her own roots (harms the self) due to ignorance. 3.
ਤੇਰੀ ਸਰਣਿ ਮੇਰੇ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਮੇਰੇ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਨਾਨਕੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਰਾਖਹੁ ਸਰਮ ਅਸਾੜੀ ਜੀਉ ॥੪॥੩੦॥੩੭॥
Ŧerī saraṇ mere ḏīn ḏa▫i▫ālā. Sukẖ sāgar mere gur gopālā. Kar kirpā Nānak guṇ gāvai rākẖo saram asāṛī jī▫o. ||4||30||37||
I seek Your sanctuary my compassionate Master; You are the source of all comforts, my guru and Sustainer.
I beg of you to cause me to live by your virtues and commands, and save my honor. 4. .30. 37.
——————————-
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
Mājẖ mėhlā 5.
Bani of the fift Guru in Rag Majh.
ਚਰਣ ਠਾਕੁਰ ਕੇ ਰਿਦੈ ਸਮਾਣੇ ॥ ਕਲਿ ਕਲੇਸ ਸਭ ਦੂਰਿ ਪਇਆਣੇ ॥ ਸਾਂਤਿ ਸੂਖ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੀ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਨਿਵਾਸਾ ਜੀਉ ॥੧॥
Cẖaraṇ ṯẖākur ke riḏai samāṇe. Kal kales sabẖ ḏūr pa▫i▫āṇe. Sāʼnṯ sūkẖ sahj ḏẖun upjī sāḏẖū sang nivāsā jī▫o. ||1||
One who believes to be under God’s protection; all his/her conflicts and suffering go away;
The mind experiences soothing celestial music and is naturally at peace guided by the guru. 1.
ਲਾਗੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਤੂਟੈ ਮੂਲੇ ॥ ਹਰਿ ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੇ ॥ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਕਾਟੀ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸਾ ਜੀਉ ॥੨॥ Lāgī parīṯ na ṯūtai mūle. Har anṯar bāhar rahi▫ā bẖarpūre. Simar simar simar guṇ gāvā kātī jam kī fāsā jī▫o. ||2||
Love once established with God never breaks, because God is within and all over.
I always have God in mind, continuously singing Divine praises; with this, Jamm, the messengers of death do not lay their hands on me. 2.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਰਖੈ ਅਨਹਦ ਬਾਣੀ ॥ ਮਨ ਤਨ ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਸਮਾਣੀ ॥ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਅਘਾਇ ਰਹੇ ਜਨ ਤੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰਿ ਕੀਆ ਦਿਲਾਸਾ ਜੀਉ ॥੩॥
Amriṯ varkẖai anhaḏ baṇī. Man ṯan anṯar sāʼnṯ samāṇī. Ŧaripaṯ agẖā▫e rahe jan ṯere saṯgur kī▫ā ḏilāsā jī▫o. ||3||
The celestial word comes like a steady stream of Ambrosia; with it the mind and body experience peace.
God’s devotees feel satiated with this experience and the guru’s assurance. 3.
ਜਿਸ ਕਾ ਸਾ ਤਿਸ ਤੇ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ॥ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥ ਆਵਣ ਜਾਣ ਰਹੇ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕ ਪੂਰਨ ਆਸਾ ਜੀਉ ॥੪॥੩੧॥੩੮॥
Jis kā sā ṯis ṯe fal pā▫i▫ā. Kar kirpā parabẖ sang milā▫i▫ā. Āvaṇ jāṇ rahe vadbẖāgī Nānak pūran āsā jī▫o. ||4||31||38||
One benefits from whom one belongs to. Those whom God loves receive grace to unite with the Divine.
This is what we long for; it happens by good fortune and obviates further births and deaths. 4. 31. 38.
—————————————————
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
Mājẖ mėhlā 5.
Bani of the fifth Guru in Rag Majh.
ਮੀਹੁ ਪਇਆ ਪਰਮੇਸਰਿ ਪਾਇਆ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਸੁਖੀ ਵਸਾਇਆ ॥ ਗਇਆ ਕਲੇਸੁ ਭਇਆ ਸੁਖੁ ਸਾਚਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੀ ਜੀਉ ॥੧॥
Mīhu pa▫i▫ā parmesar pā▫i▫ā. Jī▫a janṯ sabẖ sukẖī vasā▫i▫ā. Ga▫i▫ā kales bẖa▫i▫ā sukẖ sācẖā har har nām samālī jī▫o. ||1||
It rains with God’s will and brings solace to all creatures;
Similarly grace received by God’s remembrance relieves us of worries and brings lasting peace. 1.
Note*: The next verse ends with ਪੂਰਨ ਹੋਈ ਘਾਲੀ (Pooran hoee ghaali) meaning the toil was/is fruitful. Human birth is an opportunity to live by Hukam or Divine commands/ laws of nature and qualify the soul for merger with God. Success in this is life’s toil being fruitful. One achieves this by overcoming vices that are prevalent all round (this is also called crossing the world ocean). The metaphorical abode of God is beyond the ocean of vices.
ਜਿਸ ਕੇ ਸੇ ਤਿਨ ਹੀ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰੇ ॥ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਭ ਭਏ ਰਖਵਾਰੇ ॥ ਸੁਣੀ ਬੇਨੰਤੀ ਠਾਕੁਰਿ ਮੇਰੈ ਪੂਰਨ ਹੋਈ ਘਾਲੀ ਜੀਉ ॥੨॥
Jis ke se ṯin hī parṯipāre. Pārbarahm parabẖ bẖa▫e rakẖvāre. Suṇī benanṯī ṯẖākur merai pūran ho▫ī gẖālī jī▫o. ||2||
One whom we belong to looks after us; it is the Supreme Master who protects from all from vices.
The Master listens to the supplication, blesses the creature, and the toil of life becames fruitful. 2.
Page 106
ਸਰਬ ਜੀਆ ਕਉ ਦੇਵਣਹਾਰਾ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਰਾ ॥ ਜਲ ਥਲ ਮਹੀਅਲ ਸਭਿ ਤ੍ਰਿਪਤਾਣੇ ਸਾਧੂ ਚਰਨ ਪਖਾਲੀ ਜੀਉ ॥੩॥
Sarab jī▫ā ka▫o ḏevaṇhārā. Gur parsādī naḏar nihārā. Jal thal mahī▫al sabẖ ṯaripṯāṇe sāḏẖū cẖaran pakẖālī jī▫o. ||3||
The Creator provides for all creatures; but (Nadar) Divine grace comes through the guru’s grace.
All creatures in water, on earth and below it are satiated through this; I wash the guru’s feet who makes this possible. 3.
ਮਨ ਕੀ ਇਛ ਪੁਜਾਵਣਹਾਰਾ ॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਾਈ ਬਲਿਹਾਰਾ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਨੁ ਕੀਆ ਦੁਖ ਭੰਜਨਿ ਰਤੇ ਰੰਗਿ ਰਸਾਲੀ ਜੀਉ ॥੪॥੩੨॥੩੯॥
Man kī icẖẖ pujāvaṇhārā. Saḏā saḏā jā▫ī balihārā. Nānak ḏān kī▫ā ḏukẖ bẖanjan raṯe rang rasālī jī▫o. ||4||32||39||
God fulfills aspirations; mine is to unite with God and shall sacrifice myself for it.
God banished all pain, blessed with the virtues; I now enjoy being imbued in God’s love. 4. 32. 39.
By Michael Dimitri
By Gursehaj Singh
By my blog
By Learner SINgh
By Rawel Singh