ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਸ ਹੀ ਹਾਥਿ ॥ ਮਾਰਿ ਆਪੇ ਜੀਵਾਲਦਾ ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਸਾਥਿ ॥ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਗਤੀ ਸਰਬ ਘਟਾ ਕੇ ਨਾਥ ॥੪॥ ੧੫॥੮੫॥ Kare karā▫e āp parabẖ sabẖ kicẖẖ ṯis hī hāth   Mār āpe jīvālḏā anṯar bāhar sāth   Nānak parabẖsarṇāgaṯī sarab gẖatā ke nāth ||4||15||85||   The humans can do nothing by themselves; (Prabh-u) the Almighty (karey) does/causes everything to happen and (karaaey) […]

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਗਇਆ ਹਰਿ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥ ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਪ੍ਰਗਾਸੀਆ ਏਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥ Sirīrāg mėhlā 5.  Mil saṯgur sabẖ ḏukẖ ga▫i▫ā har sukẖ vasi▫ā man ā▫e   Anṯar joṯ pargāsī▫ā ekas si▫o liv lā▫e   Verses of the fifth Guru in Raga Sriraag. (Sabh-u) all (dukh-u) pain of separation from the Almighty (gaiaa = goes) […]

  ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥ ਨਾਮੁ ਸਹਾਈ ਸਦਾ ਸੰਗਿ ਆਗੈ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ Mere man har har nām ḏẖi▫ā▫e   Nām sahā▫ī saḏā sang āgai la▫e cẖẖadā▫e ||1|| rahā▫o   (Meyrey) my (man) mind, (dhiaaey) pay attention to (har-i = dispels vices) the purifying and (har-i = makes green) rejuvenating Naam/Divine commands. (Sadaa) ever keep Naam (sang-i) with […]

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧ ॥ ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਬਿਰਹੁ ਅਤਿ ਅਗਲਾ ਕਿਉ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮਿਲੈ ਘਰਿ ਆਇ ॥ ਜਾ ਦੇਖਾ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰਭਿ ਦੇਖਿਐ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥ ਜਾਇ ਪੁਛਾ ਤਿਨ ਸਜਣਾ ਪ੍ਰਭੁ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥ Sirīrāg mėhlā 4 gẖar 1. Mai man ṯan birahu aṯ aglā ki▫o parīṯam milai gẖar ā▫e  Jā ḏekẖā parabẖ āpṇā parabẖ ḏekẖi▫ai ḏukẖjā▫e   Jā▫e pucẖẖā ṯin sajṇā parabẖ kiṯ biḏẖ milai milā▫e ||1||   Composition of the fourth […]

ਮਨ ਕੇ ਬਿਕਾਰ ਮਨਹਿ ਤਜੈ ਮਨਿ ਚੂਕੈ ਮੋਹੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸਹਜੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਨੁ ॥ Man ke bikār manėh ṯajai man cẖūkai moh abẖimān   Āṯam rām pacẖẖāṇi▫ā sėhje nām samān   Such a person (tajai) gives up/dissolves (bikaar) vices (kai) of the mind (manah-i) in the mind itself; his/her (moh-u) fascination for temptations in the world-play and (abhimaan) vanity […]