Posts Tagged ‘SGGS p 501’

SGGS pp 501-503 Goojri M: 5, Shabads 26-32.

 

SGGS pp 501-503 Goojri M: 5, Shabads 26-32.

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਰਸਨਾ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਵੰਤ ॥ ਛੋਡਿ ਆਨ ਬਿਉਹਾਰ ਮਿਥਿਆ ਭਜੁ ਸਦਾ ਭਗਵੰਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Gūjrī mėhlā 5.  Rasnā rām rām ravanṯ.  Cẖẖod ān biuhār mithiā bẖaj saḏā bẖagvanṯ. ||1|| rahāo.

 

Composition of the fifth Guru in Raga Goojri. Let us (ravant = say) praise (raam raam) the all-pervasive Almighty with our (rasna) tongues.

(Chhodd-i) leave (aan) other (mithiaa = false) fruitless (biauhaar) conduct and (sadaa) ever 

(bhaj) invoke (bhagvant) the Almighty – to attain union with IT. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਨਾਮੁ ਏਕੁ ਅਧਾਰੁ ਭਗਤਾ ਈਤ ਆਗੈ ਟੇਕ ॥ ਕਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਗੋਬਿੰਦ ਦੀਆ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਬੁਧਿ ਬਿਬੇਕ ॥੧॥

Nām ek aḏẖār bẖagṯā īṯ āgai tek. Kar kirpā gobinḏ ḏīā gur giān buḏẖ bibek. ||1||

 

For (bhagta) the seekers, (naam-u) virtues and commands of the Almighty are (eyk-u) the lone (adhaar-u = support) guide for life; Naam is their (tteyk) support (eet) here and (aagai = ahead) in the hereafter.

(Gobind) the Master of the universe (kar-i kirpa) was kind to give (bibeyk) discerning (budh-i) intellect and – enabled – to find the guru who (deeaa) gave (giaan) understanding of Naam. 1.

 

ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸੰਮ੍ਰਥ ਸ੍ਰੀਧਰ ਸਰਣਿ ਤਾ ਕੀ ਗਹੀ ॥ ਮੁਕਤਿ ਜੁਗਤਿ ਰਵਾਲ ਸਾਧੂ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਨਿਧਿ ਲਹੀ ॥੨॥੧੭॥੨੬॥

Karaṇ kāraṇ samrath sarīḏẖar saraṇ ṯā kī gahī.  Mukaṯ jugaṯ ravāl sāḏẖū Nānak har niḏẖ lahī. ||2||17||26||

 

The Almighty who (kaaran) is the cause of all that (karan) to happen, (sridhar = husband of the goddess of wealth) is the Master of the world-play; I (gahi = held) have placed myself in (ta ki) IT’s (saran-i) care and obedience.

Using (ravaal) the dust of the feet of, i.e. following the teachings of, (saadhoo) the guru as (jugat-i) the method of (mukat-i) emancipation – from vices in the world-play – I (lahi) found (nidh-i) the treasure, i.e. experienced (har-i) the Almighty within, says fifth Nanak. 2. 17. 26.

 

————————————————-

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੪ ਚਉਪਦੇ  ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Gūjrī mėhlā 5 gẖar 4 cẖaupḏe  Ikoaʼnkār saṯgur parsāḏ.

 

Composition of the fifth Guru in Raga Goojri, (chaupadey) of four stanzas, (ghar-u 4) to be sung to the fourth beat. Invoking the One all-pervasive Creator who may be known with the true guru’s grace.

 

ਛਾਡਿ ਸਗਲ ਸਿਆਣਪਾ ਸਾਧ ਸਰਣੀ ਆਉ ॥ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪਰਮੇਸਰੋ ਪ੍ਰਭੂ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੧॥

Cẖẖād sagal siāṇpā sāḏẖ sarṇī āo.  Pārbarahm parmesaro parabẖū ke guṇ gāo. ||1||

 

(Chhaadd-i) leave (sagal) all your (siaanpa = wisdoms) own ideas and (aau = come) place yourself in (saran-i = protection) guidance of (saadh) the guru.

(Gaau = sing) praise and emulate (gun) virtues of (prabhoo) the Almighty (paabrahm) Supreme Being, (parmeysaro) the Supreme Master. 1.

 

ਰੇ ਚਿਤ ਚਰਣ ਕਮਲ ਅਰਾਧਿ ॥ ਸਰਬ ਸੂਖ ਕਲਿਆਣ ਪਾਵਹਿ ਮਿਟੈ ਸਗਲ ਉਪਾਧਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Re cẖiṯ cẖaraṇ kamal arāḏẖ. Sarab sūkẖ kaliāṇ pāvahi mitai sagal upāḏẖ. ||1|| rahāo.

 

(Rey) o my (chit) mind, (araadh-i) invoke (charan kamal) the lotus feet, i.e. be obedient to Divine commands.

This way one (paavah-i) obtains (sarab) all (sookh) comforts/peace and (kaliaan) happiness; 

(sagal) all (upaadh-i = ailments) afflictions (mittai = effaced) leave . 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਮੀਤ ਭਾਈ ਤਿਸੁ ਬਿਨਾ ਨਹੀ ਕੋਇ ॥ ਈਤ ਊਤ ਜੀਅ ਨਾਲਿ ਸੰਗੀ ਸਰਬ ਰਵਿਆ ਸੋਇ ॥੨॥

Māṯ piṯā suṯ mīṯ bẖāī ṯis binā nahī koe.  Īṯ ūṯ jīa nāl sangī sarab raviā soe. ||2||

 

There are relations like (maat) the mother, (pitaa) father, (sut = sons) children, (meet) friends and (bhaaee) siblings, but (nahi koey) none (binaa) except (tis-u = that) the Master can help in the end.

(Soey) IT is (sangi) the companion (naal-i) with (jeea) the soul (eet) here (oot = there) in the hereafter and (ravia) pervades (sarab) everywhere. 2.

 

ਕੋਟਿ ਜਤਨ ਉਪਾਵ ਮਿਥਿਆ ਕਛੁ ਨ ਆਵੈ ਕਾਮਿ ॥ ਸਰਣਿ ਸਾਧੂ ਨਿਰਮਲਾ ਗਤਿ ਹੋਇ ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਨਾਮਿ ॥੩॥
Kot jaṯan upāv mithiā kacẖẖ na āvai kām.  Saraṇ sāḏẖū nirmalā gaṯ hoe parabẖ kai nām. ||3||

 

In the end (kott-i = crores/millions) all (jatan) efforts and (upaav) measures are (mithia) useless as (kachh-u na) none (aavai kaam = is of use) works.

With (saran-i = care) guidance of (saadhoo) the guru, one is (nirmala) purified of vices by conforming (naam-i) to Divine virtues and commands; s/he (gat-i hoey) is freed – from vices in life, and not taken by the messenger of death in the end. 3.

 

ਅਗਮ ਦਇਆਲ ਪ੍ਰਭੂ ਊਚਾ ਸਰਣਿ ਸਾਧੂ ਜੋਗੁ ॥ ਤਿਸੁ ਪਰਾਪਤਿ ਨਾਨਕਾ ਜਿਸੁ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਸੰਜੋਗੁ ॥੪॥੧॥੨੭॥

Agam ḏaiāl parabẖū ūcẖā saraṇ sāḏẖū jog.  Ŧis parāpaṯ nānkā jis likẖiā ḏẖur sanjog. ||4||1||27||

 

(Prabhoo) the Almighty is (oochaa = high) Supreme, (agam) beyond physical reach/comprehension, (daiaal) compassionate; (saadhu) the guru’s (saran-i = sanctuary) guidance (jog-i) enables to know God.

Only (tis-u) that person (praapat-i) receives the guru’s guidance for (jis-u) whom (sanjog-u) this association is (likhia) written (dhur-i) from above, i.e. is Divine ordained, says the fifth Nanak. 4. 1. 27.

 

——————————————-

 

Note: We should ever conform to Naam, i.e. emulate virtues and obey commands, of the Supreme Being. This helps in overcoming vices in life, and enables union with the Creator after death, which is the opportunity provided by human birth, says the fifth Guru in this Shabad.

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਆਪਨਾ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦ ਹੀ ਰਮਹੁ ਗੁਣ ਗੋਬਿੰਦ ॥ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਅਰਾਧਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਲਹਿ ਜਾਇ ਮਨ ਕੀ ਚਿੰਦ ॥੧॥

Gūjrī mėhlā 5.  Āpnā gur sev saḏ hī ramhu guṇ gobinḏ.  Sās sās arāḏẖ har har lėh jāe man kī cẖinḏ. ||1||

 

Composition of the fifth Guru in Raga Goojri. We should (sad hi) forever (seyv = serve) obey (aapna) our guru to (ramhu) remember and emulate (gun) virtues of the Almighty, (gobind) the Master of the universe.

When one (araadh-i) invokes (har-i har-i) the Almighty – one avoids transgressions and – (chind) anxiety (lah-i jaaey = are removed) is obviated. 1.

 

ਮੇਰੇ ਮਨ ਜਾਪਿ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਨਾਉ ॥ ਸੂਖ ਸਹਜ ਅਨੰਦ ਪਾਵਹਿ ਮਿਲੀ ਨਿਰਮਲ ਥਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Mere man jāp parabẖ kā nāo. Sūkẖ sahj anand pāvahi milī nirmal thāo. ||1|| rahāo.

 

O (meyrey) my (man) mind, (jaap-i) remember and conform to (naau/naam) virtues and commands of (prabh) the Almighty.

You will (paavah-i) attain (sookh) peace, (sahj) poise and (anand) joy/bliss in life, and (mil-i) get to (nirmal = clean) the sacred (thaau) place, i.e. attain union with the Creator. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਸਾਧਸੰਗਿ ਉਧਾਰਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਆਠ ਪਹਰ ਆਰਾਧਿ ॥ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਬਿਨਸੈ ਮਿਟੈ ਸਗਲ ਉਪਾਧਿ ॥੨॥

Sāḏẖsang uḏẖār ih man āṯẖ pahar ārāḏẖ. Kām kroḏẖ ahaʼnkār binsai mitai sagal upāḏẖ. ||2||

 

One (udhaar-i = lift above) emancipates (ihu) this human (man-u) mind from vices by (aatth pahar = three x eight hour periods – 24 hours) ever (aaraadh-i) remaining conscious of the Almighty – in thought word and deed.

(Kaam-u) lust, (krodh-u) anger and (ahankaar-u) vanity (binsai) are banished, and (sagal) all (upaadh-i = diseases) afflictions (mittai = effaced) leave this way. 2.

 

ਅਟਲ ਅਛੇਦ ਅਭੇਦ ਸੁਆਮੀ ਸਰਣਿ ਤਾ ਕੀ ਆਉ ॥ ਚਰਣ ਕਮਲ ਅਰਾਧਿ ਹਿਰਦੈ ਏਕ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਉ ॥੩॥

Atal acẖẖeḏ abẖeḏ suāmī saraṇ ṯā kī āo. Cẖaraṇ kamal arāḏẖ hirḏai ek sio liv lāo. ||3||

 

You cannot achieve this on your own; so (aau = come) place yourself (saran-i = sanctuary) in care and obedience (ta ki) of that (suaami) Master who is (attal = inevitable) eternal, (achheyd = without holes) unerring and (abheyd) whose mysteries/powers are unknown.

(Araadh-i) invoke (charan kamal = lotus feet) the Master and (liv laau) focus on obedience to (eyk) the Lone Master. 3.

 

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਪ੍ਰਭਿ ਦਇਆ ਧਾਰੀ ਬਖਸਿ ਲੀਨ੍ਹ੍ਹੇ ਆਪਿ ॥ ਸਰਬ ਸੁਖ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਨਾਨਕ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਪਿ ॥੪॥੨॥੨੮॥

Pārbarahm parabẖ ḏaiā ḏẖārī bakẖas līnĥe āp. Sarab sukẖ har nām ḏīā Nānak so parabẖ jāp. ||4||2||28||

 

Then (paarbrahm-i) the Supreme Being (aap-i) IT-self (daiaa dhaari = shows compassion) bestows grace and (bakhas-i leenhey) forgives transgressions.

(Jaap-i) remember (so) that (prabh-u) Master who (dee-aa = gives) imparts awareness of (har-i naam-u) Divine virtues and commands, the source of (sarab) all (sukh) comfort/peace, says fifth Nanak. 4. 2. 28.

 

——————————————-

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦੀ ਪ੍ਰਭੁ ਧਿਆਇਆ ਗਈ ਸੰਕਾ ਤੂਟਿ ॥ ਦੁਖ ਅਨੇਰਾ ਭੈ ਬਿਨਾਸੇ ਪਾਪ ਗਏ ਨਿਖੂਟਿ ॥੧॥

Gūjrī mėhlā 5.  Gur parsādī parabẖ ḏẖiāiā gaī sankā ṯūt.  Ḏukẖ anerā bẖai bināse pāp gae nikẖūt. ||1||

 

Composition of the fifth Guru in Raga Goojri. When one (dhiaaia) invokes (prabh) the Master (gur prasaadi) with the guru’s grace/guidance of the guru, all (sanka) apprehensions (gaee toott-i = breaks) end.

(Dukh) suffering/distress, (aneyra = darkness) ignorance and (bhai) fear – of retribution for transgressions (binaasey) are banished and (paap) wrongdoings (gaey nikhoott-i = exhausted) are obviated. 1.

 

Page 502

 

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਕੀ ਮਨਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥ ਮਿਲਿ ਸਾਧ ਬਚਨ ਗੋਬਿੰਦ ਧਿਆਏ ਮਹਾ ਨਿਰਮਲ ਰੀਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Har har nām kī man parīṯ.  Mil sāḏẖ bacẖan gobinḏ ḏẖiāe mahā nirmal rīṯ. ||1|| rahāo.

 

The seeker (preet-i) loves/conforms to (har-i = dispels evil) the purifying and (har-i = greens) rejuvenating (naam) virtues and commands of the Almighty.

 S/he (mil-i) joins (saadh) the seekers in holy congregation and learns (dhiaaey) to pay attention/obey (bachan = words) the commands of (gobind) the Master of the universe; this is the (maha = great) the sublime (nirmal) the pure (reet) way of life. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਜਾਪ ਤਾਪ ਅਨੇਕ ਕਰਣੀ ਸਫਲ ਸਿਮਰਤ ਨਾਮ ॥ ਕਰਿ ਅਨੁਗ੍ਰਹੁ ਆਪਿ ਰਾਖੇ ਭਏ ਪੂਰਨ ਕਾਮ ॥੨॥

Jāp ṯāp anek karṇī safal simraṯ nām.  Kar anūgrahu āp rākẖe bẖae pūran kām. ||2||

 

People (karni) practice (jaap) recitation of Mantras or perform (anyek) numerous (taap) austerities, but these are of no use; only one who (simrat) remembers (naam) Divine virtues and commands – and emulates them – is (saphal) successful in achieving union with the Creator.

The Almighty (aap-i) IT-self (kar-i anuhragh-u) bestows grace and (raakhey) protects the seekers from vices, and (kaam) the objective – of human birth – (bhaey pooran) is accomplished – union with the Creator is achieved. 2.

 

ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਨ ਬਿਸਰੁ ਕਬਹੂੰ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਭ ਸਮਰਥ ॥ ਗੁਣ ਅਨਿਕ ਰਸਨਾ ਕਿਆ ਬਖਾਨੈ ਅਗਨਤ ਸਦਾ ਅਕਥ ॥੩॥

Sās sās na bisar kabahūʼn barahm parabẖ samrath. Guṇ anik rasnā kiā bakẖānai agnaṯ saḏā akath. ||3||

 

O (braham) Creator, my (samrath) omnipotent (prabh) Master, please enable that I (na bisar-u = do not forget) remember, You (saas-i saas-i = with every breath) all the time.

Your (gun) virtues are (anik) numerous, in fact (aganat) countless, and (akath) beyond expression; (kiaa) how can (rasna) the tongue (bakhaanai = say) enumerate them? – it cannot. 3.

 

ਦੀਨ ਦਰਦ ਨਿਵਾਰਿ ਤਾਰਣ ਦਇਆਲ ਕਿਰਪਾ ਕਰਣ ॥ ਅਟਲ ਪਦਵੀ ਨਾਮ ਸਿਮਰਣ ਦ੍ਰਿੜੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਰਣ ॥੪॥੩॥ ੨੯॥

Ḏīn ḏaraḏ nivār ṯāraṇ ḏaiāl kirpā karaṇ. Atal paḏvī nām simraṇ ḏariṛ Nānak har har saraṇ. ||4||3||29||

 

The Almighty is (daiaal) compassionate and (kirpa karan) kind; IT (nivaar-i) removes (darad) distress of (deen) the hapless and (taaran) saves them from vices.

By (simran) remembrance of IT’s (naam) virtues and commands, and (drirr-u) firm commitment to them, one attains (attal = unshakable) the eternal (padvi) status – of union with the Creator; Nanak the fifth seeks (saran-i) to be in the care of that (har-i har-i) Almighty. 4. 3. 29.

 

————————————–

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਹੰਬੁਧਿ ਬਹੁ ਸਘਨ ਮਾਇਆ ਮਹਾ ਦੀਰਘ ਰੋਗੁ ॥ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਉਖਧੁ ਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਨੋ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਜੋਗੁ ॥੧॥

Gūjrī mėhlā 5. Ahaʼnbuḏẖ baho sagẖan māiā mahā ḏīragẖ rog. Har nām aukẖaḏẖ gur nām ḏīno karaṇ kāraṇ jog. ||1||

 

Composition of the fifth Guru in Raga Goojri. (Aha’nbudh-i) ego and (bah-u = great) a very (saghan = dense/concentrated) strong (maaia) attachment to the world-play;

it is (mahaa = big) an acute and (deeragh) chronic (rog = disease) affliction.

One can be rid of it by imbibing (aukhadh-u = medicine) the teachings (deeno) imparted (gur-i) by the guru to lead life according to (naam-u) virtues and commands of (har-i) the Almighty; the guru is (jog) capable of thus uniting with the Almighty (karan kaaran = cause and executor) the omnipotent Master. 1.

 

ਮਨਿ ਤਨਿ ਬਾਛੀਐ ਜਨ ਧੂਰਿ ॥ ਕੋਟਿ ਜਨਮ ਕੇ ਲਹਹਿ ਪਾਤਿਕ ਗੋਬਿੰਦ ਲੋਚਾ ਪੂਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Man ṯan bācẖẖīai jan ḏẖūr.  Kot janam ke lahėh pāṯik gobinḏ locẖā pūr. ||1|| rahāo.

 

We should (baachheeai) seek (dhoor-i) the dust of the feet of (jan) the seekers, (man-i) in mind and (tan-i) body, i.e. follow their example in thought and deed.

With this, influence of (paatik) wrongdoings of (kott-i = crore/ten million) innumerable past (janam) births (lahah-i) are removed from the mind and (locha) the wish for union with (gobind) Master of the universe (poor-i) is fulfilled. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਆਦਿ ਅੰਤੇ ਮਧਿ ਆਸਾ ਕੂਕਰੀ ਬਿਕਰਾਲ ॥ ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਕੀਰਤਨ ਗੋਬਿੰਦ ਰਮਣੰ ਕਾਟੀਐ ਜਮ ਜਾਲ ॥੨॥

Āḏ anṯe maḏẖ āsā kūkrī bikrāl. Gur giān kīrṯan gobinḏ ramṇaʼn kātīai jam jāl. ||2||

 

The other aspect of Maaia is (bikraal = dreadful) strong (aasa = expectations) desires (aad-i) in the beginning, (madh-i) in the middle and (ant-e) in the end, i.e. we are born and continue with them, (kookri) like the greed of a dog.

This is (jaal = net) the web of (jam) messengers of death which can (kaatteeai) be cut by (ramna-n) remembering and (keertan) praising the virtues of the Master as (gur gian) taught by the guru. 2.

 

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਲੋਭ ਮੋਹ ਮੂਠੇ ਸਦਾ ਆਵਾ ਗਵਣ ॥ ਪ੍ਰਭ ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਗੁਪਾਲ ਸਿਮਰਣ ਮਿਟਤ ਜੋਨੀ ਭਵਣ ॥੩॥

Kām kroḏẖ lobẖ moh mūṯẖe saḏā āvā gavaṇ. Parabẖ parem bẖagaṯ gupāl simraṇ mitaṯ jonī bẖavaṇ. ||3||

 

The mortals (mootthey = deceived) possessed by (maaia) temptations in the world-play, namely (kaam) lust, (krodh) anger and (moh) attachments to transitory pleasures, (sada) ever remain in (aava gavan = coming and going) cycles of births and deaths.

But with (preym) loving (bhagat-i) devotion to (prabh) the Master and (simran) remembrance of the Almighty (gupaal) Sustainor of the universe, (bhavan) wandering in (joni) various life forms is (mittat = effaced) obviated. 3.

 

ਮਿਤ੍ਰ ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਸੁਰ ਰਿਦ ਤੀਨਿ ਤਾਪ ਜਲੰਤ ॥ ਜਪਿ ਰਾਮ ਰਾਮਾ ਦੁਖ ਨਿਵਾਰੇ ਮਿਲੈ ਹਰਿ ਜਨ ਸੰਤ ॥੪॥

Miṯar puṯar kalṯar sur riḏ ṯīn ṯāp jalanṯ. Jap rām rāmā ḏukẖ nivāre milai har jan sanṯ. ||4||

 

Our (mitr) friends, (putr = sons) children, (klatr) spouse and (sur) the gods; their (rid) minds (jalant = burn) are restless due to (teen-i) the three types of (taap) ailments – mental, physical and delusional.

(Jap-i) remembrance of (raam raama) the all-pervasive Master, (milai) in company of (jan sant) the seekers of (har-i) the Almighty, (nivaarey) removes (dukh) the distress. 4.

 

ਸਰਬ ਬਿਧਿ ਭ੍ਰਮਤੇ ਪੁਕਾਰਹਿ ਕਤਹਿ ਨਾਹੀ ਛੋਟਿ ॥ ਹਰਿ ਚਰਣ ਸਰਣ ਅਪਾਰ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਦ੍ਰਿੜੁ ਗਹੀ ਨਾਨਕ ਓਟ ॥੫॥੪॥੩੦॥

Sarab biḏẖ bẖaramṯe pukārėh kaṯėh nāhī cẖẖot. Har cẖaraṇ saraṇ apār parabẖ ke ḏariṛ gahī Nānak ot. ||5||4||30||

 

We may (bhramtey)  wander and (pukaarah-i) call out for help (sarab) in all (bidh-i) ways, – like worship of gods/goddesses or performing rituals etc. but (chhott-i) freedom from the afflictions mentioned above can (katah-i) never be achieved.

The only way is to seek (saran) sanctuary/care at (charan) the Almighty’s feet – submit to – (apaar) the Infinite (har-i) Almighty (prabh) Master, and keep (drirr-u) firm (gahi) hold of that (ot) protection, i.e. have firm faith, says the fifth Nanak. 5. 4. 30.

 

———————————————-

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੪ ਦੁਪਦੇ  ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Gūjrī mėhlā 5 gẖar 4 ḏupḏe  Ikoaʼnkār saṯgur parsāḏ.

 

Composition of the fifth Guru in Raga Goojri, (dupadey) of two stanzas (ghar-u 4) to be sung to the fourth beat.  Invoking the One all-pervasive Creator who may be known with the true guru’s grace.

 

ਆਰਾਧਿ ਸ੍ਰੀਧਰ ਸਫਲ ਮੂਰਤਿ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਜੋਗੁ ॥ ਗੁਣ ਰਮਣ ਸ੍ਰਵਣ ਅਪਾਰ ਮਹਿਮਾ ਫਿਰਿ ਨ ਹੋਤ ਬਿਓਗੁ ॥੧॥

Ārāḏẖ sarīḏẖar safal mūraṯ karaṇ kāraṇ jog. Guṇ ramaṇ sarvaṇ apār mahimā fir na hoṯ biog. ||1||

 

(Aaraddh-i) remember (sridhar = support of the goddess of wealth) the Almighty, who is (jog) the potent (kaaran) cause and (karan) doer of everything; IT is (moorat-i) the embodiment of (saphal) success, i.e. IT’s will is never violated.

And by (raman) remembering and (sravan-i) listening to whose (gun) virtues IT’s (apaar) infinite (mahima = praise) virtues, and emulating them, one unites with IT and is not (hot vijog) separated i.e. is not sent away for rebirth. 1.

 

ਮਨ ਚਰਣਾਰਬਿੰਦ ਉਪਾਸ ॥ ਕਲਿ ਕਲੇਸ ਮਿਟੰਤ ਸਿਮਰਣਿ ਕਾਟਿ ਜਮਦੂਤ ਫਾਸ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Man cẖarṇārbinḏ upās. Kal kales mitanṯ simraṇ kāt jamḏūṯ fās. ||1|| rahāo.

 

O my (man) mind, (upaas) meditate on (charn-aarbind = Lotus feet) being in service of the Almighty, i.e. living by Divine virtues and commands.

(Kaleys) strife caused (kal-i) by conflicts (mittant = effaced) is removed (simran-i) by remembering and emulating the virtues and commands of the Almighty, and (phaas-i) noose of (jamdoot) the messengers of death (kaatt-i) is cut, i.e. the soul is not taken by the messengers of death – but instead unites with the Creator. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਸਤ੍ਰੁ ਦਹਨ ਹਰਿ ਨਾਮ ਕਹਨ ਅਵਰ ਕਛੁ ਨ ਉਪਾਉ ॥ ਕਰਿ ਅਨੁਗ੍ਰਹੁ ਪ੍ਰਭੂ ਮੇਰੇ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਸੁਆਉ ॥੨॥੧॥੩੧॥

Saṯar ḏahan har nām kahan avar kacẖẖ na upāo. Kar anūgrahu parabẖū mere Nānak nām suāo. ||2||1||31||

 

(Kahan = uttering) remembering and emulating (har-i naam) Divine virtues and commands is the way (satr-u dahan) to kill the enemy, i.e. destroy vices like lust and anger; no (avar) other 

(uppau) method works.

This is my (suaau) wish, O (meyrey) my (praboo) Master, please (kar-i anugrah-u) be kind to make me aware of (naam) Your virtues and commands to be my guide. 2. 1. 31.

 

————————————————-

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਤੂੰ ਸਮਰਥੁ ਸਰਨਿ ਕੋ ਦਾਤਾ ਦੁਖ ਭੰਜਨੁ ਸੁਖ ਰਾਇ ॥ ਜਾਹਿ ਕਲੇਸ ਮਿਟੇ ਭੈ ਭਰਮਾ ਨਿਰਮਲ ਗੁਣ ਪ੍ਰਭ ਗਾਇ ॥੧॥

Gūjrī mėhlā 5. Ŧūʼn samrath saran ko ḏāṯā ḏukẖ bẖanjan sukẖ rāe. Jāhi kales mite bẖai bẖarmā nirmal guṇ parabẖ gāe. ||1||

 

Composition of the fifth Guru in Raga Goojri. O Almighty, (too-n) You are (raaey-i) the Sovereign Master who is (dukh bhanjan-u) destroys suffering and gives (sukh) solace; You are (samrath-u) the potent (daata = giver) provider of (saran-i) protection to the needy.

(Gaaey = singing) by remembering and emulating, (nirmal = spotless) the immaculate (gun) virtues of (prabh) the Master (kaleys) strife (jaah-i = goes) disappears and (bhai) fear and (bharma) delusions (mit-e) are effaced from the mind. 1.

 

ਗੋਵਿੰਦ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਠਾਉ ॥ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਸੁਆਮੀ ਜਪੀ ਤੁਮਾਰਾ ਨਾਉ ॥ ਰਹਾਉ ॥

Govinḏ ṯujẖ bin avar na ṯẖāo. Kar kirpā pārbarahm suāmī japī ṯumārā nāo. Rahāo.

 

O (govind) Master of the universe, there is no (avar-u) other (tthaau = place) Master (bin-u) except (tujh) You who can give solace.

O (paarbrahm) Supreme (suaami) Master, please (kar-i kirpa) be kind – to enable me to – (japi) remember (tumaara) Your (naau) virtues and commands. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਿ ਲਗੇ ਹਰਿ ਚਰਨੀ ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥ ਕਵਲ ਪ੍ਰਗਾਸ ਭਏ ਸਾਧਸੰਗੇ ਦੁਰਮਤਿ ਬੁਧਿ ਤਿਆਗੀ ॥੨॥

Saṯgur sev lage har cẖarnī vadai bẖāg liv lāgī. Kaval pargās bẖae sāḏẖsange ḏurmaṯ buḏẖ ṯiāgī. ||2||

 

One (lagey) attaches to (har-i charni) the Almighty’s feet, i.e. lives in obedience of Divine commands (seyv-i = serving) by following the teachings of (satigur) the true guru; s/he (liv laagi) focuses on the Master with (vaddai) good (bhaag-i) fortune – Divine grace.

One obtains Divine grace by way of (kaval = lotus) the mind (pragaas) being enlightened (saadhsangey) in holy congregation and one (tiaagi) gives up (durmat-i budh-i = evil in mind) evil tendencies. 2.

 

Page 503

 

ਆਠ ਪਹਰ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸਿਮਰੈ ਦੀਨ ਦੈਆਲਾ ॥ ਆਪਿ ਤਰੈ ਸੰਗਤਿ ਸਭ ਉਧਰੈ ਬਿਨਸੇ ਸਗਲ ਜੰਜਾਲਾ ॥੩॥

Āṯẖ pahar har ke guṇ gāvai simrai ḏīn ḏaiālā. Āp ṯarai sangaṯ sabẖ uḏẖrai binse sagal janjālā. ||3||

 

Such a person (gaavai) sings/remembers (gun) the virtues of (har-i) the Almighty (simrai = remembers) remaining conscious of the Master who is (daiaala) compassionate to (deen) the needy i.e. IT’s creatures.

 

S/he (aap-i) him/her-self (tarai = swims) gets across the world-ocean – to God, and (sangat-i = company) those who follow him/her (udhrai) are saved; because (sagal) all their (janjaalaa = entanglements) attachments to the world-play (binsey = destroyed) are given up. 3.

3.

 

ਚਰਣ ਅਧਾਰੁ ਤੇਰਾ ਪ੍ਰਭ ਸੁਆਮੀ ਓਤਿ ਪੋਤਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਥਿ ॥ ਸਰਨਿ ਪਰਿਓ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਤੁਮਰੀ ਦੇ ਰਾਖਿਓ ਹਰਿ ਹਾਥ ॥੪॥੨॥੩੨॥

Cẖaraṇ aḏẖār ṯerā parabẖ suāmī oṯ poṯ parabẖ sāth. Saran pario Nānak parabẖ ṯumrī ḏe rākẖio har hāth. ||4||2||32||

 

O (prabh suaami) Almighty Master, (charan = feet) Your sanctuary is my (adhaar-u) support, i.e. Your virtues and commands are my guide; You (prabh-u) the Master are (saath-i) with Your creatures like the yarns in a cloth are (ot pot = length and width) intertwined.

Says Nanak the fifth: One who (pario = falls) places the self in (tumri) Your (saran-i = sanctuary) care, o (prabh) Master, You (raakhio) protect him/her by giving Your (haath) hand of grace. 4. 2. 32.

 

 

 

SGGS pp 499-501, Goojri M: 5, Shabads 15-25.

SGGS pp 499-501, Goojri M: 5, Shabads 15-25.

 

Note: The Shabad below says that when we remember – and live by virtues and commands of – the Almighty under the guru’s guidance, the Master is kind to rid us of vices and grant IT’s vision.

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਦੁਇ ਕਰ ਜੋੜਿ ਕਰੀ ਬੇਨੰਤੀ ਠਾਕੁਰੁ ਅਪਨਾ ਧਿਆਇਆ ॥ ਹਾਥ ਦੇਇ ਰਾਖੇ ਪਰਮੇਸਰਿ ਸਗਲਾ ਦੁਰਤੁ ਮਿਟਾਇਆ ॥੧॥

Gūjrī mėhlā 5.  Ḏu▫e kar joṛ karī benanṯī ṯẖākur apnā ḏẖi▫ā▫i▫ā. Hāth ḏe▫e rākẖe parmesar saglā ḏuraṯ mitā▫i▫ā. ||1||

 

Baani of the fifth Guru in Raag Goojri. When with (duey) both (kar) hands (jorr-i) joined together, we (dhiaaia) remember (apnaa = own) our (tthaakur-u) Master, i.e. obediently conduct life by Divine virtues and commands – and (kari beynanti) make supplication,

(permeysar) the Supreme Master, (haath dey-i) giving IT’s hand/grace (raakhey) protects us by (mittaia) removing (sagala) all our (durat-u) vices, so that we may unite with IT. 1.

 

ਠਾਕੁਰ ਹੋਏ ਆਪਿ ਦਇਆਲ ॥ ਭਈ ਕਲਿਆਣ ਆਨੰਦ ਰੂਪ ਹੁਈ ਹੈ ਉਬਰੇ ਬਾਲ ਗੁਪਾਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Ŧẖākur ho▫e āp ḏa▫i▫āl.  Bẖa▫ī kali▫āṇ ānanḏ rūp hu▫ī hai ubre bāl gupāl. ||1|| rahā▫o.

 

When (tthaakur) the Master (hoey) is (aap-i) by IT-self (daiaal = compassionate) kind – without supplication,

one (huee hai) becomes a (kalian) happy (roop) embodiment of (aanand) bliss, i.e. the total being experiences joy, like when (baal) a child (ubrey = rises) is lifted (gupaal) by the Sustainer parent.1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਮਿਲਿ ਵਰ ਨਾਰੀ ਮੰਗਲੁ ਗਾਇਆ ਠਾਕੁਰ ਕਾ ਜੈਕਾਰੁ ॥ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਬਲਿਹਾਰੀ ਜਿਨਿ ਸਭ ਕਾ ਕੀਆ ਉਧਾਰੁ ॥੨॥੬॥੧੫॥

Mil var nārī mangal gā▫i▫ā ṯẖākur kā jaikār. Kaho Nānak ṯis gur balihārī jin sabẖ kā kī▫ā uḏẖār. ||2||6||15||

 

(Mil-i) on finding, i.e. receiving vision of, (var = spouse) the Almighty husband, (naari = wife) the soul-wife (gaaia) sings (mangal) songs of joy and (jaikaar) praises (tthaakur) the Master.

I (balihaari = am sacrifice) adore (tisu = that) the guru, (jin-i) who by his guidance (keea udhaar = delivers) provides succor (sabh ka) to all, says the fifth Nanak. 2. 6. 15.  

 

——————————————-

 

Note: The Shabad below points out that support of relatives, and pleasures in the world-play, are transitory. The Almighty alone can help here and in the hereafter.

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਭਾਈ ਸੁਤ ਬੰਧਪ ਤਿਨ ਕਾ ਬਲੁ ਹੈ ਥੋਰਾ ॥ ਅਨਿਕ ਰੰਗ ਮਾਇਆ ਕੇ ਪੇਖੇ ਕਿਛੁ ਸਾਥਿ ਨ ਚਾਲੈ ਭੋਰਾ ॥੧॥

Gūjrī mėhlā 5.  Māṯ piṯā bẖā▫ī suṯ banḏẖap ṯin kā bal hai thorā. Anik rang mā▫i▫ā ke pekẖe kicẖẖ sāth na cẖālai bẖorā. ||1||

 

Composition of the fifth Guru in Raag Goojri: (Maat) the mother, (pitaa) father, (bhaai = brothers) siblings, (sut = sons) children and other (bandhap) relatives; (tin ka) their (bal) power to help (hai) is (thora) limited – to this world, which also is not always assured.

We (peykhey) see and get attached to objects of (rang) pleasures (key) of (maaia) the world-play – like relatives, wealth, status etc, but not (bhora) a bit of those (chaalai) goes (saath-i) with the soul to the hereafter. 1.

 

ਠਾਕੁਰ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਆਹਿ ਨ ਮੋਰਾ ॥ ਮੋਹਿ ਅਨਾਥ ਨਿਰਗੁਨ ਗੁਣੁ ਨਾਹੀ ਮੈ ਆਹਿਓ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਰਾ ਧੋਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Ŧẖākur ṯujẖ bin āhi na morā. Mohi anāth nirgun guṇ nāhī mai āhi▫o ṯumĥrā ḏẖorā. ||1|| rahā▫o.

 

O (tthaakur) Master, there is none (bin-u) except (tujh) You whom (aah-i = is) I may call (mora) mine, i.e. on whom to rely here and in the hereafter.

(Moh-i) I am (anaath = master-less) hapless, am (nirgun) devoid of virtues and have no (gun = virtue) capability; (mai) I (aahio) have come to seek (tumra) Your (dhora) support. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਬਲਿ ਬਲਿ ਬਲਿ ਬਲਿ ਚਰਣ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰੇ ਈਹਾ ਊਹਾ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰਾ ਜੋਰਾ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿ ਨਾਨਕ ਦਰਸੁ ਪਾਇਓ ਬਿਨਸਿਓ ਸਗਲ ਨਿਹੋਰਾ ॥੨॥੭॥੧੬॥

Bal bal bal bal cẖaraṇ ṯumĥāre īhā ūhā ṯumĥārā jorā. Sāḏẖsang Nānak ḏaras pā▫i▫o binsi▫o sagal nihorā. ||2||7||16||

 

I (bal-i bal-i = ever sacrifice) for ever adore (tumaarey) Your (charan) feet, i.e. wish to ever be at Your service/carry out Your commands, because only (tumaara) Your (jora) powers rule – Your writ runs -(eehaa) here and (oohaa = there) in the hereafter.

One (paaio) obtains (daras-u) vision of, i.e. finds, You (saadhsang-i) in the holy congregation – because You dwell there -, and then (nihora) dependence on others (binsio = destroyed) is given up. 2. 7. 16.

 

———————————————-

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਆਲ ਜਾਲ ਭ੍ਰਮ ਮੋਹ ਤਜਾਵੈ ਪ੍ਰਭ ਸੇਤੀ ਰੰਗੁ ਲਾਈ ॥ ਮਨ ਕਉ ਇਹ ਉਪਦੇਸੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵੈ ਸਹਜਿ ਸਹਜਿ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥੧॥

Gūjrī mėhlā 5.  Āl jāl bẖaram moh ṯajāvai parabẖ seṯī rang lā▫ī.  Man ka▫o ih upḏes ḏariṛ▫āvai sahj sahj guṇ gā▫ī. ||1||

 

Baani of the fifth guru in Raag Goojri. The guru (tajaavai) helps to get rid of (jaal = net) bondage to (aal= home) the family, (bhram) delusion about omnipresence of the Almighty and (moh) attachment to the world-play; he helps (laai) develop (rang-u) love (seyti) for (prabh) the Master, instead.

He (drirraavai) creates firm commitment to (ih) this (updeys-u) teaching: (Gaai) sing – and emulate – (gun) virtues of the Almighty (sahj-i sahj-i) remaining in a state of poise. 1.

 

ਸਾਜਨ ਐਸੋ ਸੰਤੁ ਸਹਾਈ ॥ ਜਿਸੁ ਭੇਟੇ ਤੂਟਹਿ ਮਾਇਆ ਬੰਧ ਬਿਸਰਿ ਨ ਕਬਹੂੰ ਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Sājan aiso sanṯ sahā▫ī.  Jis bẖete ṯūtėh mā▫i▫ā banḏẖ bisar na kabahūʼn jā▫ī. ||1|| rahā▫o.

 

(Aiso) such is (sahaai) the helpful (saajan) friend and (sant-u) guru,

(bheyttey) by meeting (jis-u) whom (bandh) bondage to (maaia) the world-play – relations, status and wealth etc – (toottah-i) breaks and the Almighty is (na kaboo’n) never (bisar-i jaai) forgotten. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਕਰਤ ਕਰਤ ਅਨਿਕ ਬਹੁ ਭਾਤੀ ਨੀਕੀ ਇਹ ਠਹਰਾਈ ॥ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਹਰਿ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ਨਾਨਕ ਭਵਜਲੁ ਪਾਰਿ ਪਰਾਈ ॥੨॥੮॥੧੭॥

Karaṯ karaṯ anik baho bẖāṯī nīkī ih ṯẖahrā▫ī. Mil sāḏẖū har jas gāvai Nānak bẖavjal pār parā▫ī. ||2||8||17||

 

(Karat karat = doing) contemplating (anik) numerous things of (bahu) many (bhaati) types I (tthahraaee = settled) concluded that (neeki) the best thing to remember is (ih) this:

One who (mil-i = meeting) in the company of (saadhu) seekers (gaavai) sings (gun) virtues of (har-i) the Almighty – and emulates them – (paar-i paraaee) gets across (bhavjal) the world-ocean, i.e. unites with the Creator and is not born again, says the fifth Nanak. 2. 8. 17.

 

———————————————–

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਖਿਨ ਮਹਿ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਨਹਾਰਾ ਕੀਮਤਿ ਜਾਇ ਨ ਕਰੀ ॥ ਰਾਜਾ ਰੰਕੁ ਕਰੈ ਖਿਨ ਭੀਤਰਿ ਨੀਚਹ ਜੋਤਿ ਧਰੀ ॥੧॥

Gūjrī mėhlā 5.  Kẖin mėh thāp uthāpanhārā kīmaṯ jā▫e na karī. Rājā rank karai kẖin bẖīṯar nīcẖah joṯ ḏẖarī. ||1||

 

Baani of the fifth Guru in Raag Goojri. The Almighty (thaap-i uthaapan-haara) is capable of creating and destroying the universe; it is (jaaey na) not possible to (kari) make (keemat = price) appraisal of IT’s powers.

IT (karai) makes (raaja) a king into (rank-u) a pauper (bheetar-i) in (khin) a moment and (dhari) places IT’s own (jot-i) light (neechah) in a lowly person to make him/her exalted. 1.

 

ਧਿਆਈਐ ਅਪਨੋ ਸਦਾ ਹਰੀ ॥ ਸੋਚ ਅੰਦੇਸਾ ਤਾ ਕਾ ਕਹਾ ਕਰੀਐ ਜਾ ਮਹਿ ਏਕ ਘਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Ḏẖi▫ā▫ī▫ai apno saḏā harī. Socẖ anḏesā ṯā kā kahā karī▫ai jā mėh ek gẖarī. ||1|| rahā▫o.

 

We should (sadaa) ever (dhiaaeeai) remember (apno = own) our (hari) Creator.

(Kahaa) why should we (soch) think about, i.e. get attached to, or (andeysa kariai) worry about things (mah-i) in (ja) which we are for (eyk) a (ghari = 24 minutes) short while, i.e. we should avoid getting attached to things transitory. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਰੀ ਟੇਕ ਪੂਰੇ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਮਨ ਸਰਨਿ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰੈ ਪਰੀ ॥ ਅਚੇਤ ਇਆਨੇ ਬਾਰਿਕ ਨਾਨਕ ਹਮ ਤੁਮ ਰਾਖਹੁ ਧਾਰਿ ਕਰੀ ॥੨॥੯॥੧੮ ॥

Ŧumĥrī tek pūre mere saṯgur man saran ṯumĥārai parī.  Acẖeṯ i▫āne bārik Nānak ham ṯum rākẖo ḏẖār karī. ||2||9||18||

 

O Almighty, (meyrey) my (poor-e) perfect (satigur) True Guru, my (man) mind (pari) has placed itself (saran) in Your care.

(Ham) we are (ach-et = unmindful) indifferent like (iaaney) innocent-ignorant (baarik) children; (tum) You kindly (raakhahu) protect us (dhaar-i) with the support of your (kar-i) hand, i.e. save us with Your grace, says the fifth Nanak. 2. 9. 18.

 

———————————————

 

Note: We all need to acknowledge and obey our Creator, but get distracted to look elsewhere. In this Shabad the fifth Guru supplicates the Almighty to enable never to forget Divine virtues and commands, and live by them.

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਤੂੰ ਦਾਤਾ ਜੀਆ ਸਭਨਾ ਕਾ ਬਸਹੁ ਮੇਰੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥ ਚਰਣ ਕਮਲ ਰਿਦ ਮਾਹਿ ਸਮਾਏ ਤਹ ਭਰਮੁ ਅੰਧੇਰਾ ਨਾਹੀ ॥੧॥

Gūjrī mėhlā 5.  Ŧūʼn ḏāṯā jī▫ā sabẖnā kā bashu mere man māhī. Cẖaraṇ kamal riḏ māhi samā▫e ṯah bẖaram anḏẖerā nāhī. ||1||

 

Baani of the fifth Guru in Raag Goojri. O Almighty, (too’n) You are (daata = giver) the beneficent provider (ka) of (sabhna) all (jeeaa) creatures; please (basahu) dwell (maahi) in (meyrey) my (man) mind, i.e. may I ever acknowledge and obey You.

When (charan kamal = lotus feet) Your virtues and commands  are (samaaey) present/kept (maah-i) in (rid) the mind, then (tah) there is (naahi) no (bharam-u)  delusion – about Your omnipresence and help – and no (andheyra = darkness) ignorance, i.e. then one is aware of how to lead life. 1.

 

ਠਾਕੁਰ ਜਾ ਸਿਮਰਾ ਤੂੰ ਤਾਹੀ ॥ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸਰਬ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਕ ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Ŧẖākur jā simrā ṯūʼn ṯāhī. Kar kirpā sarab parṯipālak parabẖ ka▫o saḏā salāhī. ||1|| rahā▫o.

 

My (tthaakur) Master, You are Omnipresent; (ja) wherever I (simra = remember) invoke You, (too’n) You are present (taahi) there.

O (pratipaalak) nurturer/sustainer of (sarab) all, please (kar-i kirpa) be kind to enable me to (salaahi) praise You, (prabh kau) the Master – remember Your virtues and emulate them. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰਉ ਤੁਮ ਹੀ ਕਉ ਪ੍ਰਭ ਆਹੀ ॥ ਨਾਨਕ ਟੇਕ ਭਈ ਕਰਤੇ ਕੀ ਹੋਰ ਆਸ ਬਿਡਾਣੀ ਲਾਹੀ ॥੨॥੧੦॥੧੯॥

Sās sās ṯerā nām samāra▫o ṯum hī ka▫o parabẖ āhī.  Nānak tek bẖa▫ī karṯe kī hor ās bidāṇī lāhī. ||2||10||19||

 

May I (samaarau = remember) remain conscious of (teyra) Your (naam-u) virtues and commands to live by them, (saas-i saas-i) with every breath and (aahi = wish) look (hi kau) only (kau) for (tum) You.

Since the time (bhaee = happened) I placed (tteyk) reliance on (kartey) the Creator, I have (laahi = removed) given up (hor viddaani) any other (aas) expectations, i.e. I look to none other, says fifth Nanak. 2. 10. 19.

 

Page 500

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਅਪਨਾ ਦਰਸੁ ਦੀਜੈ ਜਸੁ ਗਾਵਉ ਨਿਸਿ ਅਰੁ ਭੋਰ ॥ ਕੇਸ ਸੰਗਿ ਦਾਸ ਪਗ ਝਾਰਉ ਇਹੈ ਮਨੋਰਥ ਮੋਰ ॥੧॥

Gūjrī mėhlā 5. Kar kirpā apnā ḏaras ḏījai jas gāva▫onisar bẖor. Kes sang ḏās pag jẖāra▫o ihai manorath mor. ||1||

 

Composition of the fifth Guru in Raag Goojri. O Almighty, (kar-i kirpa) kindly (deejay) grant me (apana) Your (daras-u = sight) vision; may I ((gaavau) sing (jas-u) Your praises (nis-i) night (ar-u) and (bhor = dawn) day – to be aware of Your virtues and commands to live by them.

And may I (jhaarau) dust (pag) the feet of (daas = servants) the seekers (sang-i) with my (keys) hair, i.e. respect and follow their example; (ihai) this is (mor) my (manorath = desire) wish. 1.

 

ਠਾਕੁਰ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਬੀਆ ਨ ਹੋਰ ॥ ਚਿਤਿ ਚਿਤਵਉ ਹਰਿ ਰਸਨ ਅਰਾਧਉ ਨਿਰਖਉ ਤੁਮਰੀ ਓਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Ŧẖākur ṯujẖ bin bī▫ā na hor. Cẖiṯ cẖiṯva▫o har rasan arāḏẖa▫o nirkẖa▫o ṯumrī or. ||1|| rahā▫o.

 

O my (tthaakur) Master, there is not (beeaa hor) anyone else (bin-u) except (tujh) You – that I may take support of.

I (chitvau) think (chit-i) in the mind, (araadhau) utter with (rasan) my tongue and (nirkhau) see with the eyes (tumri or = Your direction) You alone, i.e. my total being is imbued with Your love, O (har-i) Almighty. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਦਇਆਲ ਪੁਰਖ ਸਰਬ ਕੇ ਠਾਕੁਰ ਬਿਨਉ ਕਰਉ ਕਰ ਜੋਰਿ ॥ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸੁ ਤੁਮਰੋ ਉਧਰਸਿ ਆਖੀ ਫੋਰ ॥੨॥੧੧॥੨੦॥

Ḏa▫i▫āl purakẖ sarab ke ṯẖākur bin▫o kara▫o kar jor. Nām japai Nānak ḏās ṯumro uḏẖras ākẖī for. ||2||11||20||

 

O (purakh) all-pervasive, (daiaal) compassionate (tthaakur) Master (key) of (sarab) all, I (karau) make this (binau) supplication with (kar) hands (jor-i) joined together:

May the (daas-u = servant) devotee fifth Nanak (japai) remember (tumro) Your (naam-u) virtues and commands, with which one is (udharas-i) emancipated (phor) in twinkle (aakhi) of an eye, i.e. one who lives by Naam receives instant Divine help. 2. 11. 20.

 

——————————————-

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਬ੍ਰਹਮ ਲੋਕ ਅਰੁ ਰੁਦ੍ਰ ਲੋਕ ਆਈ ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਕ ਤੇ ਧਾਇ ॥ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਉ ਜੋਹਿ

ਨ ਸਾਕੈ ਮਲਿ ਮਲਿ ਧੋਵੈ ਪਾਇ ॥੧॥

Gūjrī mėhlā 5.  Barahm lok ar ruḏr lok ā▫ī inḏar lok ṯe ḏẖā▫e. Sāḏẖsangaṯ ka▫o johi nasākaimal mal ḏẖovai pā▫e. ||1||

 

Baani of the fifth Guru in Raag Goojri. Temptations in the world-play having (dhaaey = run) spread their influence in (lok) realms of Brahma, (rudr) Shankar and Indra – the king of gods, (aai) come to entice the humans.

But they (na saakai) cannot (joh-i = look) eye (saadhsangat-i) the holy congregation – where the Almighty is praised – and instead (dhovai) wash (paaey) the participants’ feet (mal-i mal-i = scrubbing) thoroughly, i.e. participation in holy congregation makes temptations ineffective. 1.

  

ਅਬ ਮੋਹਿ ਆਇ ਪਰਿਓ ਸਰਨਾਇ ॥ ਗੁਹਜ ਪਾਵਕੋ ਬਹੁਤੁ ਪ੍ਰਜਾਰੈ ਮੋ ਕਉ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਓ ਹੈ ਬਤਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Ab mohi ā▫e pari▫o sarnā▫e. Guhaj pāvko bahuṯ parjārai mo ka▫o saṯgur ḏī▫o hai baṯā▫e. ||1|| rahā▫o.

 

(Satgur-i) the true guru – by his teachings as recounted in holy congregation, (deeo bataaey = told) makes one aware of how (paavko = fire) destructive are (guhaj) the hidden temptations in the world-play, and (prajaarai = fully burn) destroy (bahut = many) lots of people.

I have therefore (pario) placed myself (sarnaaey = sanctuary) in the care of the true guru – who alone can save. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਅਰੁ ਜਖ੍ਯ੍ਯ ਕਿੰਨਰ ਨਰ ਰਹੀ ਕੰਠਿ ਉਰਝਾਇ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਅੰਗੁ ਕੀਆ ਪ੍ਰਭਿ ਕਰਤੈ ਜਾ ਕੈ ਕੋਟਿ ਐਸੀ ਦਾਸਾਇ ॥੨॥੧੨॥੨੧॥

Siḏẖ sāḏẖik ar jakẖ▫y kinnar nar rahī kanṯẖ urjẖā▫e. Jan Nānak ang kī▫ā parabẖ karṯai jā kai kot aisī ḏāsā▫e. ||2||12||21||

 

The temptations (urjhaa-e) cling (kantth-i) to the neck, i.e. embrace/afflict (sidh) accomplished saints, (saadhik) seekers, (jakhya, kinnar) various gods, (ar-u) and (nar) humans, everyone.

But (karatai) the Creator (ja kai) who has (kot-i = crores) millions of (aisi) such temptations as (daasaaey) servants, (ang-u keea = take with ITself) bestows grace on the devotees and protects them, says (jan) the humble fifth Nanak. 2. 12. 21.

 

———————————————

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਪਜਸੁ ਮਿਟੈ ਹੋਵੈ ਜਗਿ ਕੀਰਤਿ ਦਰਗਹ ਬੈਸਣੁ ਪਾਈਐ ॥ ਜਮ ਕੀ ਤ੍ਰਾਸ ਨਾਸ ਹੋਇ ਖਿਨ ਮਹਿ ਸੁਖ ਅਨਦ ਸੇਤੀ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ॥੧॥

Gūjrī mėhlā 5.  Apjas mitai hovai jag kīraṯ ḏargėh baisaṇ pā▫ī▫ai. Jam kī ṯarās nās ho▫e kẖin mėh sukẖ anaḏ seṯī gẖar jā▫ī▫ai. ||1||

 

Composition of the fifth Guru in Raag Goojri. By remembering to live by Divine virtues and commands, (ap-jas-u) ill-repute (mitai) is effaced, one (hovai = happens) receives (keerat-i) praise (jag-i = world) in life and (paaiai) obtains (baisan-u =seat) acceptance (dargah) in Divine court, i.e. the soul honorably merges with The Creator.

(Traas) the fear of being taken by (jam) the messenger of death – for wrong-doings (naas hoey) is destroyed (mah-i) in (khin) a moment, i.e. the negative aspects of the past are banished by remembering the Almighty, and as a result, one (jaaiai = goes) is accepted for (ghar = home, where one belongs) union with the Creator, (sukh seyti) comfortably and enjoys (anad/anand) the bliss of the union. 1.

 

ਜਾ ਤੇ ਘਾਲ ਨ ਬਿਰਥੀ ਜਾਈਐ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਸਿਮਰਹੁ ਪ੍ਰਭੁ ਅਪਨਾ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਦਾ ਧਿਆਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Jā ṯe gẖāl na birthī jā▫ī▫ai.  Āṯẖ pahar simrahu parabẖ apnā man ṯan saḏā ḏẖi▫ā▫ī▫ai. ||1|| rahā▫o.

 

(Aatth pahar) round the clock, we should (simrahu) remember (apna = own) our (prabh-u) Master, (ja tey) by whose obedience (ghaal) the effort – of living by Divine virtues and commands, does not (jaaeeai) go (birtha) waste.

We should (sadaa) ever (dhiaaeeai) focus on IT (man-i = mind) in thoughts and (tan-i = body) actions. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਮੋਹਿ ਸਰਨਿ ਦੀਨ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਸੋਈ ਪ੍ਰਭ ਪਾਈਐ ॥ ਚਰਣ ਕਮਲ ਨਾਨਕ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਹਰਿ ਦਾਸਹ ਪੈਜ ਰਖਾਈਐ ॥੨॥੧੩॥੨੨॥

Mohi saran ḏīn ḏukẖ bẖanjan ṯūʼn ḏėh so▫ī parabẖ pā▫ī▫ai. Cẖaraṇ kamal Nānak rang rāṯe har ḏāsah paij rakẖā▫ī▫ai. ||2||13||22||

 

(Moh-i) I have sought (saran-i = sanctuary) to be in Your care, o (bhanjan) destroyer of (dukh) distress of (deen = poor) the hapless; what (too’n) You (deyh-i) give (soee) that one (paaeeai) receives.

O (har-i) Almighty, please (rakhaaeeai) preserve (paij) the honor of the fifth Nanak who is (raatey) imbued (rang-i) with Your love, i.e. please grant union to those who yearn for you – and live by Your virtues and commands.. 2. 13. 22.

 

—————————————————-

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਬਿਸ੍ਵੰਭਰ ਜੀਅਨ ਕੋ ਦਾਤਾ ਭਗਤਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ॥ ਜਾ ਕੀ ਸੇਵਾ ਨਿਫਲ ਨ ਹੋਵਤ ਖਿਨ ਮਹਿ ਕਰੇ ਉਧਾਰ ॥੧॥

Gūjrī mėhlā 5.  Bisamvbẖar jī▫an ko ḏāṯā bẖagaṯ bẖare bẖandār. Jā kī sevā nifal na hovaṯ kẖin mėh kare uḏẖār. ||1||

 

Composition of the fifth Guru in Raag Goojri. Such is the Almighty (bisvambhar) Sustainer of the universe, (daata = giver) the beneficent Master of (jeean) the creatures; IT’s (bhanddaar) storehouses are (bharey) full, i.e. IT’s benedictions are aplenty (bhagat-i) for the devotees.

And (ja ki) whose (seyva) service/obedience, i.e. living by Divine virtues and commands, (na hovat) is not (nih-phal = fruitl-ess) wasted; IT (karey udhaar) emancipates (khin mah-i) momentarily, i.e. saves the devotee immediately s/he faces trouble in life and is saved from the messengers of death on death. 1.

 

ਮਨ ਮੇਰੇ ਚਰਨ ਕਮਲ ਸੰਗਿ ਰਾਚੁ ॥ ਸਗਲ ਜੀਅ ਜਾ ਕਉ ਆਰਾਧਹਿ ਤਾਹੂ ਕਉ ਤੂੰ ਜਾਚੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Man mere cẖaran kamal sang rācẖ. Sagal jī▫a jā ka▫o ārāḏẖėh ṯāhū ka▫o ṯūʼn jācẖ. ||1|| rahā▫o.

 

O (meyrey) my (man) mind, (raach) be absorbed (sang-i) with (charan kamal) the lotus feet i.e. humbly lead life by virtues and commands of the Creator,

(ja kau) whom (sagal) all (jeea) creatures (aaraadhah-i) invoke; (too-n you should (jaach-u) ask for (taahoo kau) that Master, i.e. supplicate for union with the IT. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰੀ ਕਰਤੇ ਤੂੰ ਪ੍ਰਭ ਪ੍ਰਾਨ ਅਧਾਰ ॥ ਹੋਇ ਸਹਾਈ ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਰਾਖਹਿ ਤਿਸੁ ਕਹਾ ਕਰੇ ਸੰਸਾਰੁ ॥੨॥੧੪॥੨੩॥

Nānak saraṇ ṯumĥārī karṯe ṯūʼn parabẖ parān aḏẖār. Ho▫e sahā▫ī jis ṯūʼn rākẖahi ṯis kahā kare sansār. ||2||14||23||

 

Says the fifth Nanak. I seek to be in (tumaari) Your (saran-i) care, o my (kartey) Creator and (prabh) Master; (too’n) You are (adhaar) the support of (praan) life, i.e. I live at Your pleasure.

(Jis-u) one whom You (hoey sahaai) help and (raakhah-i) protect, (kahaa) what can (sansaar-u = world) anyone (karey) do to/harm (tis) him/her? 2. 14. 23.

 

————————————————-

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਜਨ ਕੀ ਪੈਜ ਸਵਾਰੀ ਆਪ ॥ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਓ ਗੁਰਿ ਅਵਖਧੁ ਉਤਰਿ ਗਇਓ ਸਭੁ ਤਾਪ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Gūjrī mėhlā 5.  Jan kī paij savārī āp. Har har nām ḏī▫o gur avkẖaḏẖ uṯar ga▫i▫o sabẖ ṯāp. ||1|| rahā▫o.

 

Composition of the fifth Guru in Raag Goojri. The Master (aap) IT-self (savaari = transforms) protects (paij) the honor of (jan = servant) the devotees.

IT arranges for (gur-i) the guru to (deeo) administer (avkhadh-u) the medicine with which (sabh-u) every (taap) illness (utar-i gaio = is removed) is cured, i.e. the guru guides to overcome all afflictions. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate

 

ਹਰਿਗੋਬਿੰਦੁ ਰਖਿਓ ਪਰਮੇਸਰਿ ਅਪੁਨੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥ ਮਿਟੀ ਬਿਆਧਿ ਸਰਬ ਸੁਖ ਹੋਏ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਦਾ ਬੀਚਾਰਿ ॥੧॥

Harigobinḏ rakẖi▫o parmesar apunī kirpā ḏẖār. Mitī bi▫āḏẖ sarab sukẖ ho▫e har guṇ saḏā bīcẖār. ||1||

 

(Parmeysar-i) the Supreme Master (dhaar-i) bestowed (apni = own) IT’s (kirpa) grace and (rakhio) protected the Hargobind – the fifth guru’s son.

His (biaadh-i) illness of the body (miti = effaced) left and (sarab) all (sukh hoey) was well; such grace is received when we (sadaa) ever (beechaar-i) contemplate (gun) virtues of (har-i) the Almighty – and emulate them. 1. 

 

ਅੰਗੀਕਾਰੁ ਕੀਓ ਮੇਰੈ ਕਰਤੈ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥ ਅਬਿਚਲ ਨੀਵ ਧਰੀ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਨਿਤ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ॥੨॥੧੫॥੨੪॥

Angīkār kī▫o merai karṯai gur pūre kī vadi▫ā▫ī. Abicẖal nīv ḏẖarī gur Nānak niṯ niṯ cẖaṛai savā▫ī. ||2||15||24||

 

(Meyrai) my (kartai) Creator (angeekaar keeo = accepted) enabled me to be absorbed in IT; this is (vaddiaai) the greatness of (poorey) the perfect guru – with whose guidance this was possible.

The guru (dhari) laid (abichal) unshakable (neev) foundation, i.e. taught to live by Divine virtues and commands, and this faith is (nit nit) ever (charai savaai) increasing, says the fifth Nanak. 2. 15. 24.

 

————————————————

 

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕਬਹੂ ਹਰਿ ਸਿਉ ਚੀਤੁ ਨ ਲਾਇਓ ॥ ਧੰਧਾ ਕਰਤ ਬਿਹਾਨੀ ਅਉਧਹਿ ਗੁਣ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਨ ਗਾਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Gūjrī mėhlā 5.  Kabhū har si▫o cẖīṯ na lā▫i▫o.  Ḏẖanḏẖā karaṯ bihānī a▫uḏẖahi guṇ niḏẖ nām na gā▫i▫o. ||1|| rahā▫o.

 

O mortal, you have (kab-hoo na) never (laaio = put) focused your (cheet) mind (siau = with) on (har-i) the Almighty, i.e. never paid attention to Divine virtues and commands present within.

Your (audhah-i) life (bihaani) has passed (karat) doing (dhandhaa) mundane things not (gaaio = sang) remembered to live by (nidh-i) the treasure of (gun) virtues, (naam-u) Divine virtues and commands. 1.

(Rahaau) Dwell on this and contemplate.

 

ਕਉਡੀ ਕਉਡੀ ਜੋਰਤ ਕਪਟੇ ਅਨਿਕ ਜੁਗਤਿ ਕਰਿ ਧਾਇਓ ॥ ਬਿਸਰਤ ਪ੍ਰਭ ਕੇਤੇ ਦੁਖ ਗਨੀਅਹਿ ਮਹਾ ਮੋਹਨੀ ਖਾਇਓ ॥੧॥
Ka▫udī ka▫udī joraṯ kapte anik jugaṯ kar ḏẖā▫i▫o.  Bisraṯ parabẖ keṯe ḏukẖ ganī▫ah mahā mohnī kẖā▫i▫o. ||1||

 

One (kapttey) deceitfully (jorat) accumulates wealth (kauddi kauddi) bit by bit (dhaaio = running) doing it in (anik) many (jugat-i) ways;

But (bisrat) forgets (prabh) the Master, resulting in (khaaio = eaten) being caught by (mahaa) the great (mohani) enticer – temptations in the world-play and succumbing to vices. 1.

 

ਕਰਹੁ ਅਨੁਗ੍ਰਹੁ ਸੁਆਮੀ ਮੇਰੇ ਗਨਹੁ ਨ ਮੋਹਿ ਕਮਾਇਓ ॥ ਗੋਬਿੰਦ ਦਇਆਲ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਰਣਾਇਓ ॥੨॥੧੬॥੨੫॥

Karahu anūgrahu su▫āmī mere ganhu na mohi kamā▫i▫o.  Gobinḏ ḏa▫i▫āl kirpāl sukẖ sāgar Nānak har sarṇā▫i▫o. ||2||16||25||

 

O (meyrey) my (suaami) Master, please (karahu anugrahu) be kind not to (ganh-u) count (moh-i) my (kamaaio) deeds.

Says the fifth Nanak: I have (sarnaaio) sought your sanctuary/care; o (gobind) Master of the universe, (daiaal) compassionate and (kripaal) kind (saagar = ocean) source of (sukh) peace/comfort, please forgive my transgressions. 2. 16. 25

 

 

Search

Archives