SGGS pp 493-494, Goojri M: 4, Shabads 5-7.

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਖੀ ਸਹੇਲੀ ਮੇਰੀ ਮੋ ਕਉ ਦੇਵਹੁ ਦਾਨੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਾਨ ਜੀਵਾਇਆ ॥ ਹਮ ਹੋਵਹ ਲਾਲੇ ਗੋਲੇ ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੇ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪੁਰਖੁ ਧਿਆਇਆ ॥੧॥
Gūjrī mėhlā 4. Gurmukẖ sakẖī sahelī merī mo kao ḏevhu ḏān har parān jīvāiā. Ham hovah lāle gole gursikẖā ke jinĥā anḏin har parabẖ purakẖḏẖiāiā. ||1||

Composition of the fourth Guru in Raag Goojri. O (meyri) my (sakhi saheyli) friends, (gurmukh-i) followers of the guru’s teachings – companions in holy congregation, please (deyvhu) give (mo kau) to me (daan-u) alms, i.e. be kind to teach me – the virtues of – (har-i) the Almighty to (praan jeevaaia) keep me alive, i.e. enable me not to fall prey to vices in the world-play.
(Ham) I (hovah-i) wish to be (laaley goley) the servant (key) of, i.e. wish to serve and follow you, (gursikha) the guru’s disciples (jinha) who (andin = daily) ever (dhiaaia) remember (purakh-u) the all-pervasive (har-i prabh-u) Almighty Master. 1.

ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਬਿਰਹੁ ਗੁਰਸਿਖ ਪਗ ਲਾਇਆ ॥ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਾਨ ਸਖਾ ਗੁਰ ਕੇ ਸਿਖ ਭਾਈ ਮੋ ਕਉ ਕਰਹੁ ਉਪਦੇਸੁ ਹਰਿ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Merai man ṯan birahu gursikẖ pag lāiā. Mere parān sakẖā gur ke sikẖ bẖāī mo kao karahu upḏes har milai milāiā. ||1|| rahāo.

(Meyrai) my (man-i) mind and (tan-i) body (laaia) have developed (birahu) longing for (pag) the feet of – to serve and follow – (gursikh) the guru’s disciples.
O Sikhs of the guru, my (bhaai) brethren and (sakha) companions for (praan) life, please (karahu updeys-u) guide (mo kau) me (milaaia) to find the Almighty, so that the Master (milai) meets me – I have that experience. 1.
(Rahaau) dwell on this and contemplate.

Page 494

ਜਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲੇ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਵਚਨ ਗੁਰੂ ਸਤਿਗੁਰ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥ ਵਡਭਾਗੀ ਗੁਰ ਕੇ ਸਿਖ ਪਿਆਰੇ ਹਰਿ ਨਿਰਬਾਣੀ ਨਿਰਬਾਣ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥
Jā har parabẖ bẖāvai ṯā gurmukẖ mele jinĥ vacẖan gurū saṯgur man bẖāiā. vadbẖāgī gur ke sikẖ piāre har nirbāṇī nirbāṇ paḏpāiā. ||2||

(Ja) when it (bhaavai) pleases the Almighty, (ta) then IT (meyley) causes to find (gurmukh-i) those who follow the guru and (jinh) who (bhaaia) accept/believe (vachan = words) the teachings of (satigur) the true guru (man-i) in their minds.
(Piaarey) the beloved Sikhs of the guru are (vaddbhaagi) fortunate; (nirbaani) by avoiding temptations in the world-play, they (paaaia) obtain (pad-u = status) the state of (nirbaan) emancipation from vices in life, and reincarnation on death.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਗੁਰ ਕੀ ਹਰਿ ਪਿਆਰੀ ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੀਠਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗਤਿ ਸੰਗੁ ਨ ਪਾਇਆ ਸੇ ਭਾਗਹੀਣ ਪਾਪੀ ਜਮਿ ਖਾਇਆ ॥੩॥
Saṯsangaṯ gur kī har piārī jin har har nām mīṯẖā man bẖāiā. Jin saṯgur sangaṯ sang na pāiā se bẖāghīṇ pāpī jam kẖāiā. ||3||

(Satsangat-i) the participants in the holy congregation of the guru (jin) who (man-i) in their minds (meettha bhaaia = find it sweet) love (har-i har-i naam-u) Divine virtues and commands – and live by them – are (piaari) dear to the Almighty
(Jin) those who do not (paaia) get (sang-i = company) to be (sangat-i) in the congregation of (satigur) the true guru; (sey) such people are (bhaagheen) unfortunate (paapi) transgressors, and are (khaaiaa = eaten) punished (jam-i) by the messengers of death. 3.

ਆਪਿ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਪ੍ਰਭੁ ਧਾਰੇ ਹਰਿ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇਆ ॥ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੇ ਗੁਣ ਬਾਣੀ ਗੁਰਬਾਣੀ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੪॥੫॥
Āp kirpāl kirpā parabẖ ḏẖāre har āpe gurmukẖ milai milāiā. Jan Nānak bole guṇ baṇī gurbāṇī har nām samāiā. ||4||5||

(Kripaal-u) the merciful (prabh-u) Master (kripa dhaarey) is kind and causes (aap-i) IT-self (milai) to be found by (gurmukh-i) those who follow the guru, and (milaaia) meets them.
(Jan) the humble devotee (bolai) speaks (baani) words of (gun) virtues, i.e. praises the Almighty’s virtues, (gurbani = guru’s word) as taught by the guru and (samaaia) remains absorbed (har-i naam-i) in the Almighty’s virtues. 4. 5.

——————————————–

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਮੋ ਕਉ ਕਰਿ ਉਪਦੇਸੁ ਹਰਿ ਮੀਠ ਲਗਾਵੈ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਭ ਹਰਿਆ ਹੋਆ ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥੧॥
Gūjrī mėhlā 4. Jin saṯgur purakẖ j,in har parabẖ pāiā mo kao kar upḏes har mīṯẖ   lagāvai. Man ṯan sīṯal sabẖ hariā hoā vadbẖāgī har nām ḏẖiāvai. ||1||

Composition of the fourth Guru in Raag Goojri. (Jin) those who (paaia) have found (satigur-u purakh-u) the true guru and out of those, (jin-i) who with the guru’s teachings have found (har-i prabh-u) the Almighty Master, I am looking for them to instruct/guide (mo kau) me to (meetth lagaavai = make to find sweet) develop love (har-i) the Almighty, i.e. make me aware of Divine virtues and create longing to find the Master.
Those who (dhiaavai) remember (har-i naam-u) Divine virtues and commands are (vaddbhaagi) fortunate because with Naam in their (man-u) the mind and (tan-u) body, their (sabh) total being (haria hoaa = becomes green) blossoms and becomes (seetal-u = cool) at peace. 1.

ਭਾਈ ਰੇ ਮੋ ਕਉ ਕੋਈ ਆਇ ਮਿਲੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵੈ ॥ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰਾਨ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਭੁ ਦੇਵਾ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਨਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Bẖāī re mo kao koī āe milai har nām ḏariṛāvai. Mere parīṯam parān man ṯan sabẖ ḏevā mere har parabẖ kī har kathā sunāvai. ||1|| rahāo.

(Rey) o (bhaai = brethren) my companions in holy congregation, how I wish (aaey milai = comes and meets) I find (koee) someone who (drirravai = cause commitment) makes me understand (naam-u) virtues and commands of (har-i) the Almighty.
To such (preetam) a beloved (meyrey) of mine, I shall (deyva = give) offer my (praan) life, (man-u) mind and (tan-u) body i.e. shall do anything for him/her, who (sunaavai = causes to listen) makes me aware of (katha) virtues of (meyrey) my (har-i prabh-u) Almighty Master. 1.
(Rahaau) dwell on this and contemplate.

ਧੀਰਜੁ ਧਰਮੁ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਨਿਤ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਵੈ ॥ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਚਨ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਜੋ ਬੋਲੈ ਸੋ ਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਵੈ ॥੨॥
Ḏẖīraj ḏẖaram gurmaṯ har pāiā niṯ har nāmai har sio cẖiṯ lāvai. Amriṯ bacẖan saṯgur kī baṇī jo bolai so mukẖ amriṯ pāvai. ||2||

(Gurmat-i) with the guru’s counsel/guidance, (dheeraj-u) patience and (dharam-u) righteousness/dutifulness are inculcated; such a person (nit) ever (chit laavai) focuses the mind (naamai) on Divine virtues, and (paaia) finds the Almighty within.
(Baani = words) teachings of (satiguru) the true guru are (amrit) the life-giving nectar; (jo) one who (bolai = utters) remembers them (paavai) puts (amrit) the nectar in his/her mouth – does not die spiritual death by succumbing to temptations. 2.

ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮੁ ਜਿਤੁ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ॥ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਜਿਨ ਨਰ ਨਹੀ ਪਾਇਆ ਸੇ ਭਾਗਹੀਣ ਮੁਏ ਮਰਿ ਜਾਵੈ ॥੩॥
Nirmal nām jiṯ mail na lāgai gurmaṯ nām japai liv lāvai. Nām paḏārath jin nar nahī pāiā se bẖāghīṇ mue mar jāvai. ||3||

One should (japai) remember and (liv laavai) focus on (naam-u) Divine virtues; they are (nirmal-u = free of dirt) purifying; by being aware of them (mail-u) dirt does not (laagai) touch, i.e. one remains free of vices.
(Nar) the persons, (jin) who do not (paaia = obtain) have (padaarath) the gift of Naam, i.e. do not live by Divine virtues and commands; (sey) such (bhaagheen) unfortunate persons, (muey) keep dying, i.e. keep falling prey to vices, and (mar jaavai) die in that state – thus they do not achieve union with the Creator. 3.

ਆਨਦ ਮੂਲੁ ਜਗਜੀਵਨ ਦਾਤਾ ਸਭ ਜਨ ਕਉ ਅਨਦੁ ਕਰਹੁ ਹਰਿ ਧਿਆਵੈ ॥ ਤੂੰ ਦਾਤਾ ਜੀਅ ਸਭਿ ਤੇਰੇ ਜਨ ਨਾਨਕ
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥੪॥੬॥
Ānaḏ mūl jagjīvan ḏāṯā sabẖ jan kao anaḏ karahu har ḏẖiāvai. Ŧūʼn ḏāṯā jīa sabẖ ṯere jan Nānak gurmukẖ bakẖas milāvai. ||4||6||

O (daata = giver) the Master of (jagjeevan) life of all creatures; You are (mool-u = root) the source of (aanad) bliss; please (anad karhu) bless (jan kau) this servant/devotee so that s/he (dhiaavai) remembers You, (har-i) the Almighty through Your virtues and commands.
(Sabh-i) all (jeea) are (teyrey = yours) created by You and (too’n) You are their (daata = giver) beneficent Master; please (bakhas-i) bestow grace that they (gurmukh-i) follow the guru’s teachings and You (milaavai) unite them with You, says the fourth Nanak. 4. 6.

—————————————-

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੩ ॥
Ikoaʼnkār saṯgur parsāḏ. Gūjrī mėhlā 4 gẖar 3

Invoking the One all-pervasive Creator who may be known with the true guru’s grace. Baani of the fourth Guru (ghar-u 3) to be sung to the third beat.

Note: In the Shabad below, the fourth Guru says that all family relationships are given by the Creator. They are not a hindrance on the spiritual path. Fulfilling our duties to them is carrying out the role allotted to everyone but one should not get attached to the relatives and forget the Creator.

ਮਾਈ ਬਾਪ ਪੁਤ੍ਰ ਸਭਿ ਹਰਿ ਕੇ ਕੀਏ ॥ ਸਭਨਾ ਕਉ ਸਨਬੰਧੁ ਹਰਿ ਕਰਿ ਦੀਏ ॥੧॥
Māī bāp puṯar sabẖ har ke kīe. Sabẖnā kao sanbanḏẖ har kar ḏīe. ||1||

(Maai) the mother, (baap) father and (putr = sons) the children are (sabh-i) all (kee-ey) created by (har-i) the Almighty.
And their (sanbandh-u) relation-ships (kau) to (sabhna) all others have (kar-i dee-ey) is established by the Almighty, i.e. the mortals are given, and do not choose their relatives. 1.

ਹਮਰਾ ਜੋਰੁ ਸਭੁ ਰਹਿਓ ਮੇਰੇ ਬੀਰ ॥ ਹਰਿ ਕਾ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਭੁ ਹਰਿ ਕੈ ਵਸਿ ਹੈ ਸਰੀਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Hamrā jor sabẖ rahio mere bīr. Har kā ṯan man sabẖ har kai vas hai sarīr. ||1|| rahāo.

O my (beer = brother) friends, (sabh-u) all (hamra) our (jor) strength (rahio) fails – against the will of the Almighty.
(Tan) the body and (man-u) mind/soul is (ka = of) given by the Almighty; (sabh-u) the whole (a) body (vas-i) is under control of the Master. 1.
(Rahaau) dwell on this and contemplate.

ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਸਰਧਾ ਆਪਿ ਹਰਿ ਲਾਈ ॥ ਵਿਚੇ ਗ੍ਰਿਸਤ ਉਦਾਸ ਰਹਾਈ ॥੨॥
Bẖagaṯ janā kao sarḏẖā āp har lāī.  vicẖe garisaṯ uḏās rahāī. ||2||

The Almighty (aap-i) IT-self (laaee) creates (sardha) devotion/belief (kau = to) in the minds of (bhagat janaa) the devotees, i.e. motivates them to live by Divine virtues and commands.
And (rahaaee) enables them to be (udaas = withdrawn) un-attached (vichey) while in (grist) the family. 2.

ਜਬ ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹਰਿ ਸਿਉ ਬਨਿ ਆਈ ॥ ਤਬ ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਈ ॥੩॥
Jab anṯar parīṯ har sio ban āī. Ŧab jo kicẖẖ kare so mere har parabẖ bẖāī. ||3||

(Jab) when (preet-i) love (siau) with the Almighty (ban-i aaee) develops (antar-i = within) from the heart.
(Tab) then (jo kichh-u) whatever one (karey) does, (su) that (bhaai) is accepted, i.e. one conducts the self such as, pleases (har-i prabh) the Almighty Master. 3.

ਜਿਤੁ ਕਾਰੈ ਕੰਮਿ ਹਮ ਹਰਿ ਲਾਏ ॥ ਸੋ ਹਮ ਕਰਹ ਜੁ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥੪॥
Jiṯ kārai kamm ham har lāe.  So ham karah jo āp karāe. ||4||

(Jit-u) whatever (kaarai kamm-i) allotted task on which the Almighty (laaey) puts (ham) us – the creatures.
(Ham) we (karah) do (so) that (j-u) as the Master (aap-i) IT-self (karaaey) causes us to do. 4.

ਜਿਨ ਕੀ ਭਗਤਿ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਈ ॥ ਤੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੫॥੧॥੭॥੧੬॥
Jin kī bẖagaṯ mere parabẖ bẖāī. Ŧe jan Nānak rām nām liv lāī. ||5||1||7||16||

(Jin ki) those whose (bhagat-i = devotion) obedience (bhaaee) pleases (meyrey = my) the universal Master.
(Tey) those (jan) persons (laaee) fix (liv) attention on living by (raam naam) Divine virtues and commands, says fourth Nanak. 5. 1. 7. 16.

SGGS pp 492-493, Goojri M: 4, Shabads 1-4.

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ਰਾਗੁ ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ਚਉਪਦੇ ਘਰੁ ੧ ॥

Ik oaʼnkār saṯgur parsāḏ. Rāg gūjrī mėhlā 4 cẖaupḏe gẖar 1.

Invoking the One all-pervasive Creator who may be known with the true guru’s grace. Composition of the fourth Guru in Raag Goojri, (chaupaey) of four stanzas, (ghar-u 1) to be sung to the first beat.

 Note: The Shabad below emphasizes the importance of participating in Satsangat or holy congregation. It creates longing for the Almighty.

ਹਰਿ ਕੇ ਜਨ ਸਤਿਗੁਰ ਸਤ ਪੁਰਖਾ ਹਉ ਬਿਨਉ ਕਰਉ ਗੁਰ ਪਾਸਿ ॥ ਹਮ ਕੀਰੇ ਕਿਰਮ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਕਰਿ ਦਇਆ ਨਾਮੁ ਪਰਗਾਸਿ ॥੧॥

Har ke jan saṯgur saṯ purkẖā hao bino karao gur pās. Ham kīre kiram saṯgur sarṇāī kar ḏaiā nām pargās. ||1||

(Hau) I, (jan – servant) a humble devotee of (sat) the Eternal (purkha) all-pervasive (har-i) Almighty Master and (satigur) True Guru, (karau) make this (binau) supplication (paas-i = with) to (gur) the guru.

(Ham) I, (keerey, kiram = insect, worm) a lowly person, place myself (sarnaaee) in your care, o (satigur) true guru; please (kar-i daiaa) be kind to (pargaas-i) enlighten my mind with awareness (naam-u) of commands of the Almighty – to have them as guide for my life. 1.

ਮੇਰੇ ਮੀਤ ਗੁਰਦੇਵ ਮੋ ਕਉ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਪਰਗਾਸਿ ॥ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਾਨ ਸਖਾਈ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਹਮਰੀ ਰਹਰਾਸਿ
॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Mere mīṯ gurḏev mo kao rām nām pargās. Gurmaṯ nām merā parān sakẖāī har kīraṯ hamrī rahrās. ||1|| rahāo.

O (meyrey) my (meet) friend and (gurdeyv) enlightener guru, please (pargaas-i) enlighten (mo kau) me with (naam-u) Naam/commands of (ram) the all-pervasive Almighty.

So that Naam (gurmat-i) as taught by the guru, becomes (meyra) my (sakhaai) companion for (praan) life and, (har-i keerat-i) praising the Almighty and living by IT’s virtues and commands becomes (hamri) my (rahraas-i = wealth/resource for living) wherewithal/guide of life. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

ਹਰਿ ਜਨ ਕੇ ਵਡਭਾਗ ਵਡੇਰੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਰਧਾ ਹਰਿ ਪਿਆਸ ॥ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸਹਿ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਗੁਣ ਪਰਗਾਸਿ ॥੨॥

Har jan ke vadbẖāg vadere jin har har sarḏẖā har piās. Har har nām milai ṯaripṯāsahi mil sangaṯ guṇ pargās. ||2||

Those (har-i jan) humble devotees of the Almighty, (jin) who have (sardha) faith in, and (piaas = thirst) yearning to unite with, (har-i har-i) the Almighty, have (vaddeyrey) the greatest of (vaddbhaag) great fortune – because they achieve union with the Creator.

They (triptaasah-i = satisfied) are happy to (milai) to obtain awareness of (naam-u) commands of (har-i) the Almighty; (gun) Divine virtues (pargaas-i = show up) are learnt (mil-i = meeting) by participating (sangat-i) in holy congregation – please enable me to join it. 2.    

ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਤੇ ਭਾਗਹੀਣ ਜਮ ਪਾਸਿ ॥ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਿ ਸੰਗਤਿ ਨਹੀ ਆਏ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵੇ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਾਸਿ ॥੩॥

Jinĥ har har har ras nām na pāiā ṯe bẖāghīṇ jam pās. Jo saṯgur saraṇ sangaṯ nahī āe ḏẖarig jīve ḏẖarig jīvās. ||3||

On the other hand, (jinhah) those who do not (paaia) get (har-i ras-u) the Divine elixir – awareness – of (naam-u) Divine virtues – to guide them in life, (tey) they are (bhaag-heen) bereft of good fortune; they are (paas-i = with) taken by (jam) Divine justice – and sent for reincarnation.

Those (jo) who do not (aaey) come to (saran-i = sanctuary) the care/guidance of (satigur) the true guru and (sangat-i) in the congregation; they (jeevey) live, and (jeevaas-i) shall live, (dhrig-u) accursed. 3.

ਜਿਨ ਹਰਿ ਜਨ ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗਤਿ ਪਾਈ ਤਿਨ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ਲਿਖਾਸਿ ॥ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸਤਸੰਗਤਿ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਮਿਲਿ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪਰਗਾਸਿ ॥੪॥੧॥

Jin har jan saṯgur sangaṯ pāī ṯin ḏẖur masṯak likẖiā likẖās. Ḏẖan ḏẖan saṯsangaṯ jiṯ har ras pāiā mil Nānak nām pargās. ||4||1||

Those (har-i jan) devotees of the Almighty (jin) who find (sangat-i) the company of (satigur) the true guru, (likhiaas-i = written) good fortune (likhia) is written (mastak-i = on forehead) in their destinies, i.e. it is good fortune to be able to participate in holy congregation.

(Dhann-u dhann-u) blessed is (satsangat-i) the holy congregation by virtue of (jit-u) which, one (paaia = receives) develops (har-i ras-u = Divine taste) love for the Almighty; (mil-i = meeting) by participating in it (naam-u) Divine virtues (pargaas-i) manifest within. 4. 1.

————————————-

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਗੋਵਿੰਦੁ ਗੋਵਿੰਦੁ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮਨਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮਿਲਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮੋਹੈ ॥ ਜਪਿ ਗੋਵਿੰਦੁ ਗੋਵਿੰਦੁ ਧਿਆਈਐ ਸਭ ਕਉ ਦਾਨੁ ਦੇਇ ਪ੍ਰਭੁ ਓਹੈ ॥੧॥
Gūjrī mėhlā 4. Govinḏ govinḏ parīṯam man parīṯam mil saṯsangaṯ sabaḏ man mohai. Jap govinḏ govinḏ ḏẖiāīai sabẖ kao ḏān ḏee parabẖohai. ||1||

Composition of the fourth Guru in Raag Goojri. (Govind-u = master of universe) the Almighty is (preetam-u) my Beloved, I love IT (man-i = in mind) from my heart; listening to IT’s virtues (sabad-i) through the guru’s words (satsangat-i) in holy congregation (mohai) fascinates my (man-u) mind.

We should (jap-i) remember and (dhiaaeeai) focus on – the virtues of – (govind-u) the Almighty; it is (prabh-u) the Almighty (ohai = that) who (dey-i = gives) grants (daan-u = alms) benedictions (kau) to (sabh) all – has provided the wherewithal for all creatures. 1.

ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਜਨਾ ਮੋ ਕਉ ਗੋਵਿੰਦੁ ਗੋਵਿੰਦੁ ਗੋਵਿੰਦੁ ਮਨੁ ਮੋਹੈ ॥ ਗੋਵਿੰਦ ਗੋਵਿੰਦ ਗੋਵਿੰਦ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਮਿਲਿ ਗੁਰ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਜਨੁ ਸੋਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Mere bẖāī janā mo kao govinḏ govinḏ govinḏ man mohai. Govinḏ govinḏ govinḏ guṇ gāvā mil gur sāḏẖsangaṯ jan sohai. ||1|| rahāo.

O (meyrey) my (bhaaee janaa) brethren, (govind-u govind-u govind-u = Master of the universe – thrice) the Almighty (mohai) fascinates (mo kau = me) my (man-u) mind and I am conscious of God in thought, word and deed.

I (gaava = sing) praise (gun) virtues of the Master; (jan-u = servant) a seeker/devotee who (mil-i) joins (sadhsangat-i) in holy congregation – to learn and follow Divine commands, (sohai = looks good) is glorified . 1

(Rahaau) dwell on this and contemplate. 

ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹੈ ਗੁਰਮਤਿ ਕਉਲਾ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਲਾਗੈ ਪਗਿ ਓਹੈ ॥ ਜਨ ਕਉ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਸੋਹੈ ॥੨॥

Sukẖ sāgar har bẖagaṯ hai gurmaṯ kaulā riḏẖ siḏẖ lāgai pag ohai. Jan kao rām nām āḏẖārā har nām japaṯ har nāme sohai. ||2||

(Bhagat-i) devotion to (har-i) the Almighty, i.e. leading life by Divine virtues and commands, (gurmat-i) with the guru’s guidance, is (saagar = ocean) the source of (sukh) comfort/peace. (Kaula) wealth and (ridh-i sidh-i) occult powers (laagai = touch) fall (pag-i) at the feet of (ohai = that) a devotee, i.e. whereas people run after these, those who live by Divine virtues and can achieve everything on their own.

(Raam naam-u) Divine virtues and commands are (aadhaara = support) the guide (kau) for (jan) the devotee; s/he (japat) remembers (har-i naam-u) the Almighty and (sohai = looks good) is glorified – in Divine court – because of living by (har-i naamai) Divine virtues and commands. 2.

Page 493

ਦੁਰਮਤਿ ਭਾਗਹੀਨ ਮਤਿ ਫੀਕੇ ਨਾਮੁ ਸੁਨਤ ਆਵੈ ਮਨਿ ਰੋਹੈ ॥ ਕਊਆ ਕਾਗ ਕਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪਾਈਐ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਵਿਸਟਾ ਖਾਇ ਮੁਖਿ ਗੋਹੈ ॥੩॥

Ḏurmaṯ bẖāghīn maṯ fīke nām sunaṯ āvai man rohai. Kaūā kāg kao amriṯ ras pāīai ṯaripṯai vistā kẖāe mukẖ gohai. ||3||

Those who follow (durmat-i) evil counsel are (bhaag-heen) unfortunate; they have (pheekey = insipid) vague (mat-i) in understanding – the purpose of life; their (man-u) minds (rohai) show anger (sunat = listening) when someone talks of Divine virtues.

They shun virtues and like to indulge in vices; like, we may (paaiai) place a thing of (amrit) sweet (ras-u) taste (kau = to) before (kaooaa kaag) a crow, but it (triptai = satisfied) is happy (khaaey) eating (vista) faeces and (gohai) dung. 3.

Note: The next verse says that a person given to vices can be transformed to one with virtues with the guru’s guidance. For this it uses the common belief that when ਕਊਆ (kaooaa) a crow of black colour – person with its lower instincts as shown above – bathes in a pool of Amrit or nectar, i.e. follows the guru’s teachings, it changes to a white ਹੰਸੁ (hans) a swan – person with virtues.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਤਿਵਾਦੀ ਜਿਤੁ ਨਾਤੈ ਕਊਆ ਹੰਸੁ ਹੋਹੈ ॥ ਨਾਨਕ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਵਡੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ
ਰਿਦੈ ਮਲੁ ਧੋਹੈ ॥੪॥੨॥

Amriṯ sar saṯgur saṯivāḏī jiṯ nāṯai kaūā hans hohai. Nānak ḏẖan ḏẖan vade vadbẖāgī jinĥ gurmaṯ nām riḏai mal ḏẖohai. ||4||2||

(Sativaadi) the truthful (satigur-u) the true guru (sar-u) a pool of (amrit) nectar, by (naatai) bathing in which, i.e. by following whose teachings, (kaooaa) a crow – person with lower instincts – (hohai) becomes a (hans) swan – one with virtues.

(Dhan dhann) blessed and (vaddbhaagi) fortunate are those (jinh) who (dhohai) wash (mal-u = filth) vices (ridai) from their minds by living by (naam-u) Divine virtues and commands (gurmat-i = guru’s counsel) under the guru’s guidance. 4. 2.

————————————–

Note: In this Shabad the fourth guru describes his deep devotion for the guru and motivates us to do so. It is good fortune to find the true guru and follow him.

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਹਰਿ ਜਨ ਊਤਮ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਮੁਖਿ ਬੋਲਹਿ ਪਰਉਪਕਾਰੇ ॥ ਜੋ ਜਨੁ ਸੁਣੈ ਸਰਧਾ ਭਗਤਿ ਸੇਤੀ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੧॥

Gūjrī mėhlā 4. Har jan ūṯam ūṯam baṇī mukẖ bolėh parupkāre. Jo jan suṇai sarḏẖā bẖagaṯ seṯī kar kirpā har nisṯāre. ||1||

Composition of the fourth Guru in Raag Goojri. (Jan = servants) devotees of (har-i) the Almighty – those who live by Divine virtues and commands are (ootam) exalted, and their (baani) words (ootam) sublime. Whatever they (bolah-i) speak (mukh-i) from the mouth – and do is- , (parupkaarey = for good of others) for common good.

(Jan-u) the person (jo) who (sunai) listens to them (seyti) with (sardha) faith and (bhagat-i) devotion, (har-i) the Almighty (kar-i kirpa) is kind (nistaarey = ferries) to take him/her across the world-ocean, i.e. s/he overcomes vices in life and is not reborn to return to the world. 1. 

ਰਾਮ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਜਨ ਮੇਲਿ ਪਿਆਰੇ ॥ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰਾਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਹਮ ਪਾਪੀ ਗੁਰਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Rām mo kao har jan mel piāre. Mere parīṯam parān saṯgur gur pūrā ham pāpī gur nisṯāre. ||1|| rahāo.

O (raam) all-pervasive Almighty, please (meyl-i = cause to meet) lead (mo kau) me to (har-i = almighty) Your (piaarey) beloved (jan) devotee – the guru.

(Meyrey) my (preetam) beloved (gur-u) great (satigur-u) true guru, is (poora)  perfect; he is my very (praan) life; (ham) we are (paapi) wrong-doers, but (gur-i) the guru with his guidance, (nistaarey = ferry) take us across the world ocean – by enabling to overcome vices in life. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਡਭਾਗੀ ਵਡਭਾਗੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੇ ॥ ਹਰਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵਹਿ ਗੁਰਮਤਿ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰੇ ॥੨॥

Gurmukẖ vadbẖāgī vadbẖāge jin har har nām aḏẖāre. Har har amriṯ har ras pāvahi gurmaṯ bẖagaṯ bẖandāre. ||2||

(Jin) those who (gurmukh-i) follow the guru’s teachings, make (naam-u) virtues and commands of (har-i har-i) the Almighty, (adhaarey = support) the guide for life; they are (vaddbhaai vaddbgaagey) most fortunate.

They (paavah-i) obtain/develop (bhandaarey = stores) deep (bhagat-i) devotion and (har-i ras-u = divine taste) Divine experience living by (amrit-u = Divine nectar) life-giving (har-i har-i) Divine virtues (gurmat-i) with the guru’s guidance. 2.

ਜਿਨ ਦਰਸਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਤ ਪੁਰਖ ਨ ਪਾਇਆ ਤੇ ਭਾਗਹੀਣ ਜਮਿ ਮਾਰੇ ॥ ਸੇ ਕੂਕਰ ਸੂਕਰ ਗਰਧਭ ਪਵਹਿ ਗਰਭ ਜੋਨੀ ਦਯਿ ਮਾਰੇ ਮਹਾ ਹਤਿਆਰੇ ॥੩॥

Jin ḏarsan saṯgur saṯ purakẖ na pāiā ṯe bẖāghīṇ jam māre. Se kūkar sūkar garḏẖabẖ pavėh garabẖ jonī ḏayi māre mahā haṯiāre. ||3||

On the other hand, (jin) those who do not (paaia = obtain) get to (darsan = sight) find (satigur) the true guru, (sat purakh = true person) the blessed guide, (tey = they) such (bhaagheen) unfortunate people are taken (jam-i) by the metaphoric agent of Divine justice, and (maarey = beaten) punished.

They indulge in vices and are criminals like (maha) big (hatiaarey) murderers; they deserve great punishment and are (maarey) punished (dayy-i) by the Almighty by (pavah-i) being put in (garabh) the womb for birth in (joni) life forms like (kookar) dogs, (sookar) swine and (gardhabh) asses. 3.

ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਹੋਹੁ ਜਨ ਊਪਰਿ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੇ ॥ ਨਾਨਕ ਜਨ ਹਰਿ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੪॥੩॥

Ḏīn ḏaiāl hohu jan ūpar kar kirpā leho ubāre. Nānak jan har kī sarṇāī har bẖāvai har nisṯāre. ||4||3||

O Almighty, please (hohu) be (daiaal) compassionate (oopar-i = on) to this (deen) poor (jan) humble servant and (kari kirpa) kindly (leyhu ubaarey) save – from vices and hence from being taken by the agent of Divine justice.

Says Nanak the fourth: I (jan) a servant have placed myself (sarnaaee = sanctuary) in the care and obedience of (har-i) the Almighty; IT will (nistaarey) is save when (bhaavai) pleased. 4. 3.

————————————-

ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਹੋਹੁ ਦਇਆਲ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਲਾਵਹੁ ਹਉ ਅਨਦਿਨੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਿਤ ਧਿਆਈ ॥ ਸਭਿ ਸੁਖ ਸਭਿ ਗੁਣ ਸਭਿ ਨਿਧਾਨ ਹਰਿ ਜਿਤੁ ਜਪਿਐ ਦੁਖ ਭੁਖ ਸਭ ਲਹਿ ਜਾਈ ॥੧॥

Gūjrī mėhlā 4. Hohu ḏaiāl merā man lāvhu hao anḏin rām nām niṯ ḏẖiāī. Sabẖ sukẖ sabẖ guṇ sabẖ niḏẖān har jiṯ japiai ḏukẖ bẖukẖ sabẖlėh jāī. ||1||

Composition of the fourth Guru in Raag Goojri. O Almighty, (hohu) please be (daiaal) compassionate and (laavhu = attach) engage (meyra) my (man) mind so that (hau) I (nit) ever (dhaiaaee) remember (naam-u) virtues and commands of You, (raam) the all-pervasive Master (andin) day after day;

(japiai) by remembering (jit) which one obtains (sabh-i) all (sukh) comforts, (gun) virtues and (nidhaan) treasures, and, (sabh) all (bhukh) pain of (bhukh = hunger) chasing desires (lah jaai) leaves. 1.

ਮਨ ਮੇਰੇ ਮੇਰਾ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਖਾ ਹਰਿ ਭਾਈ ॥ ਗੁਰਮਤਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਸੁ ਗਾਵਾ ਅੰਤਿ ਬੇਲੀ ਦਰਗਹ ਲਏ ਛਡਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Man mere merā rām nām sakẖā har bẖāī. Gurmaṯ rām nām jas gāvā anṯ belī ḏargėh lae cẖẖadāī. ||1|| rahāo.

O (meyrey) my (man) mind, (raam naam) Divine virtues and commands are (m-era) my (sakhaa) companion and (bhaaee) brother, i.e. is ever with me.

I (gaava = sing) remember and live by (jas-u = praise) virtues of (raam naa-u) the all-pervasive Almighty, which is (beyli) the friend/companion (ant-i = at end) on death and (laey chhaddaaee) has the soul delivered of the messengers of death (dargah) in Divine court. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.  

ਤੂੰ ਆਪੇ ਦਾਤਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੋਚ ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਲਾਈ ॥ ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਲੋਚ ਲਗੀ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਪ੍ਰਭਿ ਲੋਚ ਪੂਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥

Ŧūʼn āpe ḏāṯā parabẖ anṯarjāmī kar kirpā locẖ merai man lāī. Mai man ṯan locẖ lagī har seṯī parabẖ locẖ pūrī saṯgur sarṇāī. ||2||

(Too’n) you are (aap-e) Yourself (daata = giver) the beneficent (prabh-u) Almighty, (anatarjaami = dwelling within, knower of mind) inspirer of the mind; You (laai) created (loch) the longing for Yourself in (meyrai) my (man-i =in the mind) mind.

(Mai) my (man-i) mind and (tan-i) body (lagi) had (loch) longing (seyti) for the Almighty; and (prabh-i) the Master (poori) fulfilled that (loch) longing by – enabling me to find – and (sarnaaee) be in the care of (satigur) the true guru, i.e. the Almighty is found with the guru’s teachings and the Guru is found with Divine grace. 2.  

ਮਾਣਸ ਜਨਮੁ ਪੁੰਨਿ ਕਰਿ ਪਾਇਆ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਬਿਰਥਾ ਜਾਈ ॥ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਰਸ ਕਸ ਦੁਖੁ ਖਾਵੈ ਮੁਖੁ ਫੀਕਾ ਥੁਕ ਥੂਕ ਮੁਖਿ ਪਾਈ ॥੩॥

Māṇas janam punn kar pāiā bin nāvai ḏẖarig ḏẖarig birthā jāī. Nām binā ras kas ḏukẖ kẖāvai mukẖ fīkā thuk thūk mukẖ pāī. ||3||

(Maanas) human (janam-u) birth is (paaia) obtained (kar-i) by having done (punn-i) good deeds in the past life; but it is (dhrig-u dhrigu) accursed (bin-u) without living (naavai) by Divine virtues and commands and (jaaee) goes (birtha) waste – as the purpose of union with the Creator is not achieved.

(Bina) without being aware of (naam) Divine virtues and commands, the mortal (khaavai) eats (ras) sweet and (kas) sour things, i.e. indulges in transitory pleasures. From his/her (mukh-u) mouth, s/he (thuk = spits) says (pheeka = insipid) useless things and people (thook paaee) spit (mukh-i) at his/her face – in life s/he indulges in vices and is rejected in the Divine court. 3.

ਜੋ ਜਨ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਰਣਾ ਤਿਨ ਦਰਗਹ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸਾਬਾਸਿ ਕਹੈ ਪ੍ਰਭੁ ਜਨ ਕਉ ਜਨ ਨਾਨਕ ਮੇਲਿ ਲਏ ਗਲਿ ਲਾਈ ॥੪॥੪॥

Jo jan har parabẖ har har sarṇā ṯin ḏargėh har har ḏe vadiāī. Ḏẖan ḏẖan sābās kahai parabẖ jan kao jan Nānak mel lae gal lāī. ||4||4||

(Jan) the devotees of (har-i prabh) the Almighty Master (jo) who seek (har-i har-i) Divine (sarna) sanctuary, the Almighty (dey) grants (vaddiaaee) glory to (tin) them (dargah) in Divine court.

They are (dhann-u dhann-u) blessed; (prabh-u) the Almighty (saabaas kahai = says congratulations) honourably accepts (jan) the devotees and (gal-i laaee) embracing them, i.e. lovingly (meyl-i laey) unites them – the souls – with IT-self, says the fourth Nanak. 4. 4.